,, Zakończenie sezonu artystycznego 2021/2022" - Słupsk | Kupuj Bilety Online

Na zakończenie sezonu artystycznego 2021/2022 przygotowaliśmy dla Państwa program pełen emocji i utworów cenionych na całym świecie. Johannes Brahms i Ludwig van Beethoven to kompozytorzy, których nie trzeba reklamować – wielcy mistrzowie niemieckiej muzyki, uznawani za jednych z najwybitniejszych twórców wszech czasów. Orkiestra Polskiej Filharmonii Sinfonia Baltica im. Wojciecha Kilara zaprezentuje dwa genialne dzieła: Koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102 Brahmsa i III Symfonię Es-dur op. 55 „Eroica” Beethovena. Jako soliści wystąpią niezwykle utalentowani i wielokrotnie nagradzani na międzynarodowej arenie artyści młodego pokolenia – Jakub Jakowicz (skrzypce) i Maciej Kułakowski (wiolonczela). Koncert poprowadzi wybitny polski dyrygent Marek Pijarowski.

Program:

J. Brahms - Koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102

L. van Beethoven- Symfonia nr 3 Es-dur op. 55 ,,Eroica”

Wystąpią:

Jakub Jakowicz – skrzypce

Maciej Kułakowski – wiolonczela

Marek Pijarowski – dyrygent

Orkiestra Polskiej Filharmonii Sinfonia Baltica im. Wojciecha Kilara

Jakub Jakowicz

Gry na skrzypcach uczył się u swojego ojca Krzysztofa Jakowicza, pod kierunkiem którego studiował w warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina Był również ostatnim uczniem jednego z twórców polskiej szkoły skrzypcowej, prof. Tadeusza Wrońskiego. Koncertuje od 11 roku życia. Grał ze wszystkimi czołowymi polskimi orkiestrami.

W 1998 roku na zaproszenie Krzysztofa Pendereckiego, wystąpił na festiwalu imienia kompozytora w Krakowie, wykonując Capriccio per violino e orchestra pod batutą Jerzego Maksymiuka. W 2001 roku zadebiutował z Filharmonikami Monachijskimi pod dyrekcją Pinchasa Steinberga, wykonując I Koncert skrzypcowy Karola Szymanowskiego. Od tego czasu wystąpił jako solista z wieloma renomowanymi orkiestrami, m.in. z: Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orchestra del Maggio Musicale we Florencji, Filharmonią Czeską w Pradze, Orchestra di Santa Cecilia w Rzymie, Filharmonią Drezdeńską, Orchestre de la Suisse Romande w Genewie, Orquesta Nacional w Madrycie, Royal Stockholm Philharmonic, Orquestra Sinfônica do Estado de São Paulo i Concerto Köln. Współpracował z takimi dyrygentami, jak: Pinchas Steinberg, Jerzy Semkow, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Yan Pascal Tortellier, Eiji Oue, Marek Pijarowski, Krzysztof Penderecki, Agnieszka Duczmal, Kirill Karabits, Michail Jurovski, Marc Minkowski i Stefan Solyom. W latach 2009 i 2011 na zaproszenie Antoniego Wita, brał udział w tournée koncertowych Orkiestry Filharmonii Narodowej w Wielkiej Brytanii.

Jako kameralista od lat tworzy skrzypcowy duet z ojcem, Krzysztofem. Od 2000 roku gra z pianistą Bartoszem Bednarczykiem, wspólnie nagrali płyty Subito (Polskie Radio), Beethoven Violin Sonatas (Subito Records) i Partitę Lutosławskiego (CD Accord). Artysta występował ponadto z takimi muzykami, jak: Heinz Holliger, Paul Gulda, Jan Krzysztof Broja, Michel Lethiec, Anna Maria Staśkiewicz, Ruth Kilius, Katarzyna Budnik-Gałązka, Ryszard Groblewski, Avri Levitan, Ursula Smith, Daniel Möller-Schott, Andrzej Bauer, Rafał Kwiatkowski, Marcin Zdunik, Karol Marianowski oraz Zvi Plessev. Od 2006 roku muzyk jest członkiem Zehetmair Quartett, zespołu stworzonego przez austriackiego skrzypka i dyrygenta Thomasa Zehetmaira. Kwartet ten przygotowuje zwykle jeden program koncertowy rocznie, większość utworów wykonując z pamięci. Płyta zespołu (ECM) z utworami Béli Bartóka i Paula Hindemitha otrzymała nagrodę Diapason d’Or de l’Anneé 2007. Jakub Jakowicz wspólnie z Zehetmair Quartett występował m.in. w Filharmonii Berlińskiej, Wigmore Hall w Londynie, Santory Hall w Tokio, Gulbenkian Center w Lizbonie, Konzerthaus w Wiedniu, Zankel Hall i Y Hall w Nowym Jorku, a także na festiwalach muzycznych, m.in. w Schleswig-Holstein, Salzburgu, Lucernie, Aldeburgh i Edynburgu. W 2014 roku zespół otrzymał prestiżową Nagrodę im. Paula Hindemitha Miasta Hanau.

Jakub Jakowicz jest laureatem pierwszych nagród na konkursach skrzypcowych w Lublinie (1993), Wattrelos we Francji (1995) i Takasaki w Japonii (1999). W 2001 roku został jednym z trzech zwycięzców Międzynarodowej Trybuny Młodych Wykonawców w Bratysławie, organizowanej pod auspicjami Europejskiej Unii Radiowej i Międzynarodowej Rady Muzyki UNESCO. W 2002 roku otrzymał nagrodę Fundacji Polsko-Japońskiej dla najlepiej zapowiadającego się skrzypka młodej generacji. Jest także laureatem Paszportu „Polityki”(2003). W 2007 roku został uhonorowany Nagrodą Orfeusza podczas Warszawskiej Jesieni. Posiada tytuł doktora sztuk muzycznych, od 2004 roku uczy gry skrzypcowej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Gra na instrumencie Nicolasa Froncois Vuillaume’a dzięki uprzejmości Alejandro Abada z Walencji.

Maciej Kułakowski

Urodzony w 1996 roku w Gdańsku. Grę na wiolonczeli rozpoczął w wieku sześciu lat w klasie wiolonczeli prof. Jadwigi Ewald.

Jest laureatem Konkursu Królowej Elżbiety w Brukseli oraz zdobywcą I nagrody oraz nagrody specjalnej na X Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie. Od 2019 roku reprezentuje Londyńską agencję Young Classical Artists Trust (YCAT).

Jako solista występował w wielu krajach Europy i Świata m.in. z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Sinfoniettą Cracovią, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, Orkiestrą Filharmonii Bałtyckiej, Aukso: Orkiestra Kameralna Miasta Tychy, London Mozart Players, Kammerphilharmonie Bremen, Brussels Philharmony Orchestra, St. Petersburg Symphony Orchestra czy Calgary Symphony Orchestra. Jako kameralista brał udział w takich festiwalach jak: Piatigorsky Cello Festival w Los Angeles, Beijing Cello Festival, Festiwal im. Krzysztofa Pendereckiego, Festiwal im. Witolda Lutosławskiego, Festiwal im. Ignacego Jana Paderewskiego, Moritzburg Festival, Kronberg Festival, Krzyżowa Music, Hohenstaufen Kammermusik Festival czy Munich Rising Stars.

Współpracował z takimi muzykami jak Krzysztof Penderecki, Mischa Maisky, Emanuel Ax, Christoph Eschenbach, Viviane Hagner, Charles Neidich, Arnold Steinhardt, Lawrence Power i Kian Soltani oraz dyrygentami: Eivind Gullberg Jensen, Frank Braley, Stéphane Denève, Marek Moś, Marek Pijarowski w szerokim zakresie repertuaru.

Maciej studiuje od 2017 roku u Wolfganga Emanuela Schmidta w Kronberg Academy. W 2016 roku otrzymał stypendium i nagrodę specjalną od Deutsche Stiftung Musikleben podczas Deutscher Musikwettbewerb, a w 2015 roku zdobył II nagrodę na konkursie TONALI w Hamburgu (2015). W roku 2010, 2012 i 2013 otrzymał stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz został laureatem konkursu Narodowego Centrum Kultury – Młoda Polska. Wcześniej studiował u dr Marcina Zdunika na Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, Mannheim Universität oraz Hochschule für Musik Franza Liszta w Weimarze. Brał udział w wielu kursach mistrzowskich gdzie kształcił się u wybitnych pedagogów takich jak: Sir András Schiff, Gidon Kremer, Frans Helmerson, Mischa Maisky, Steven Isserlis, Phillipe Muller, Jérôme Pernoo, Gary Hoffman, Jens Peter Maintz, Ivan Monighetti czy Andrzej Bauer.

Gra na wiolonczeli Giovanni Baptisty Ruggeriego z 1700 roku oraz współczesnej wiolonczeli Thorstena Theisa z 2014 roku.

Marek Pijarowski

Jest absolwentem wrocławskiej Akademii Muzycznej w klasie dyrygentury Tadeusza Strugały. Swoje umiejętności doskonalił na międzynarodowych kursach mistrzowskich w Weimarze pod kierunkiem, nieżyjącego już, znakomitego dyrygenta łotewskiego, Arvida Jansonsa. Od 1974 roku był związany z Filharmonią Wrocławską – początkowo jako asystent dyrygenta, później jako II dyrygent. W 1974 roku zdobył I nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim w Katowicach oraz specjalną nagrodę Orkiestry Filharmonii Śląskiej.

Sukces ten przyniósł młodemu dyrygentowi liczne zaproszenia, wśród których szczególne znaczenie miały propozycje występów w Filharmonii Narodowej i z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach.

W 1977 roku uzyskał stypendium rządu austriackiego, co umożliwiło mu wyjazd do Wiednia, gdzie przez 9 miesięcy rozwijał swój dyrygencki talent w słynnej Hochschule für Musik und Darstellende Kunst pod kierunkiem prof. Karla Österreichera. W tym też czasie zetknął się bezpośrednio ze sztuką takich mistrzów batuty, jak: Herbert von Karajan, Leonard Bernstein, Georg Solti czy Claudio Abbado.

W roku 1980 Marek Pijarowski został powołany na stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Wrocławskiej i jednocześnie przejął obowiązki dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu – obie funkcje pełnił do 2001 roku. W latach 2002-2005 był dyrektorem artystycznym Filharmonii Łódzkiej oraz I dyrygentem Filharmonii Krakowskiej.

Marek Pijarowski był również dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach Zdroju.

Od sezonu 2007/2008 do sezonu 2020/2021 był dyrygentem-szefem Orkiestry Filharmonii Poznańskiej.

Nieprzerwanie od 50 lat artysta w ramach działalności dyrygenckiej współpracuje ze wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi i radiowymi w Polsce. Wielokrotnie koncertował za granicą, prowadząc polskie orkiestry, m.in.: Orkiestrę Filharmonii Narodowej (w Niemczech), Wielką Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia (w Hiszpanii i we Francji), Orkiestrę Sinfonia Varsovia (w Hiszpanii), Orkiestrę Filharmonii Krakowskiej (we Francji). Dyrygował w większości krajów europejskich, a także na Kubie, w USA, Kanadzie, Korei Południowej, Chinach i Meksyku. Współpracował ściśle z Orkiestrą Prezydencką w Ankarze oraz Texas Music Festival w Houston (USA).

W 1997 roku otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. Zajmuje się również pracą dydaktyczną, prowadząc klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej we Wrocławiu.