Olga i Natalia PASIECZNIK | Arcydzieła Muzyki Kameralnej - Bielsko-Biała | Kupuj Bilety Online

Drogi Słuchaczu! Przed zakupem prosimy o zapoznanie się z regulaminem sprzedaży oraz regulaminem udziału w wydarzeniach organizowanych przez Mazowiecki Instytut Kultury w okresie pandemii, a także wypełnienie oświadczenia o stanie zdrowia, które należy przekazać bileterowi w dniu wydarzenia. Materiały do pobrania: https://www.mik.waw.pl/bilety/kasa.html

ARCYDZIEŁA MUZYKI KAMERALNEJ (wydarzenie z pętlą indukcyjną)

Program

Franz Schubert (1797–1828)
Im Frühling D882, [1826] (słowa: Ernst Schulze)
Heidenröslein D257 [1815] (słowa: Johann Wolfgang von Goethe)
Suleika D720 [1821] (słowa: Marianne von Willemer)
Der Musensohn D 764 [1822] (słowa: Johann Wolfgang von Goethe)

Edvard Grieg (1843–1907)
Sechs Lieder Op. 48 [1889]
Gruß (słowa: Heinrich Heine)
Dereinst, Gedanke mein (słowa: Emanuel Geibel)
Lauf der Welt (słowa: Ludwig Uhland)
Die verschwiegene Nachtigall (słowa: Walther von der Vogelweide)
Zur Rosenzeit (słowa: Johann Wolfgang von Goethe)
Ein Traum (słowa: Friedrich Bodenstedt)

Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809–1847)
Das Mädchen Klage WoO 23 (słowa: Fryderyk Schiller)
Romanze op. 8 nr 10 [1828] (słowa: ludowe hiszpańskie)
Hexenlied op. 8 nr 8 [1828] (słowa: Ludwig Christoph Heinrich Hölty)
Suleika op. 34 nr 4 [1837] (słowa: Marianne von Willemer)
Neue Liebe op. 19a nr 4 [1830–1834] (słowa: Heinrich Heine)
Auf Flügeln des Gesanges op. 34 nr 2 [1834] (słowa: Heinrich Heine)

Jeżeli za istotę muzyki kameralnej uznamy intymny nastrój, typowy dla domowego wykonania, to pieśń będzie najdoskonalszym gatunkiem muzyki kameralnej. Jeżeli jednak uważamy partnerstwo za podstawę kameralistyki, to w przypadku pieśni musimy się zastanowić nad sensem tego pojęcia. Oczywiście pianista towarzyszący śpiewakowi spełnia bardzo ważną funkcję, ale czy jest równorzędnym partnerem śpiewaka? Czy, tak jak w sonacie skrzypcowej czy wiolonczelowej, ma możliwość nieskrępowanej kreacji, czy raczej powinien dostosować się do interpretacji solisty. Jest więc tylko akompaniatorem czy samodzielnym muzykiem. W odróżnieniu bowiem od muzyki instrumentalnej, w pieśni ważną rolę pełni słowo. To słowo przekazuje wokalista, pianista może jedynie podkreślić jego interpretację.
Oczywiście dyskusja na temat roli pianisty w kameralistyce nigdy zapewne nie będzie zakończona. W sztuce nie ma rozwiązań jednoznacznych, ostatecznie wszystko sprawdza się w konkretnym wykonaniu. Podobnie jak i spór o to czy w muzyce wokalnej ważniejsze jest muzyka czy słowo i ten spór nie będzie prawdopodobnie nigdy rozstrzygnięty.
Pieśń jest zawsze prawdziwym wyzwaniem dla śpiewaka. Nie ma tu miejsca na wokalne, operowe popisy, wszystko jest podporządkowane muzyce. Pieśń jest z jednej strony skromna, z drugiej jednak bardzo wymagająca. Przekaz słowny (na dodatek w różnych językach) jest niezwykle ważny. Śpiewak musi doskonale opanować dykcję, często w obcym języku, trudno sobie bowiem dziś wyobrazić śpiewanie pieśni w innym języku niż oryginalny. Język niesie bowiem z sobą charakter i dlatego mówimy o niemieckiej Lied czy francuskiej chanson.
Dzisiejszy koncert wypełnią pieśni niemieckie (choć nie wszystkie napisane przez kompozytorów niemieckich). To w kręgu języka niemieckiego narodziła się i rozkwitła pieśń romantyczna. Za jej twórcę uważamy Franza Schuberta, którego 4 pieśni otworzą recital Olgi Pasiecznik. Schubert napisał podczas swojego krótkiego życia ponad 600 pieśni, które zadziwiają nas do dziś swoją różnorodnością i niezwykłym wyrafinowaniem artystycznym.
Tak jak pieśni Schuberta otwierają romantyczny XIX wiek, tak pieśni Griega pochodzą z końca tego wieku. Norweski kompozytor znany jest dziś głównie z Koncertu fortepianowego a-moll oraz z miniatur fortepianowych. Jego pieśni są mniej znane, może dlatego, iż wiele z nich powstało do słów norweskich, co nie ułatwia wykonania i percepcji. Ale Grieg sięgał czasami także po teksty niemieckie. Tak jest i w przypadku pieśni z op. 48, które wprawdzie istnieją także w wersji językowej norweskiej, ale zostały napisane do słów wybitnych niemieckich poetów.
Mendelssohna kojarzymy raczej z Pieśniami bez słów, uroczymi miniaturami fortepianowymi, a nie z pieśniami na głos i fortepian. Warto jednak pamiętać, że jest on twórcą prawie 80 pieśni. Czasami Mendelssohn sięgał po te same teksty co Schubert – warto zwrócić uwagę, jak odmienne jest jego opracowanie słynnej Suleiki. Jedną z najpiękniejszych pieśni nie tylko Mendelssohna, ale i całej epoki romantycznej jest druga pieśń z op. 34 – Na skrzydłach pieśni. Wydaje się, że stanowi ona idealne przesłanie naszego recitalu pieśniarskiego.

Wykonawcy:
Olga PASIECZNIK (Pasichnyk) urodziła się na Ukrainie. Studia wokalne odbyła w Kijowskim Konserwatorium. W czasie studiów podyplomowych w Warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina w 1992 roku zadebiutowała na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej, a cztery lata później na scenie Thęatre des Champs-Elysćes w Paryżu jako Pamina w Czarodziejskim flecie Mozarta.
Ma na koncie ponad pięćdziesiąt partii, m.in. w operach Monteverdiego, Glucka, Haendla, Mozarta, Webera, Bizeta, Rossiniego, Verdiego, Pucciniego, Debussy’ego, Czajkowskiego oraz kompozytorów współczesnych, zrealizowanych na najbardziej znanych i prestiżowych scenach świata oraz na nagraniach płytowych i radiowo-telewizyjnych. Role te przyniosły jej wielkie uznanie krytyki i publiczności. Występowała m.in. w Opéra National de Paris – Opéra Bastille, Palais Garnier, Théâtre des Champs-Élysées, Théâtre Châtelet, Salle Pleyel (Paris), Concertgebouw (Amsterdam), Komische Oper Berlin, Berliner Konzerthaus, Berliner Philharmonic, Elbphilharmonie Hamburg, Teatro Real, Auditorio Nacional de Música (Madrid), Bayerische Staatsoper, Münchner Philharmonie, Palais des Beaux-Arts, Théâtre Royal de la Monnaie (Brussels), Theater an der Wien, Bregenzer Festspiele, Grand Théâtre de Genève, Finnish National Opera, Flemish Opera, Tokyo Suntory Hall, Teatr Wielki Opera Narodowa. Wykonuje rozległy repertuar kameralny oraz recitale z siostrą pianistką, Natalią Pasiecznik.
Uczestniczyła w licznych koncertach oratoryjnych i symfonicznych w słynnych salach koncertowych we wszystkich niemal krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Izraelu, Chinach, Japonii i Australii. Wielokrotnie współpracowała z najwybitniejszymi orkiestrami, wśród których są: Boston Symphony Orchestra (USA), Narodowa Orkiestra Symfoniczna Belgii, Orquestra Nacional de España i Orquesta Sinfónica de RTVE (Hiszpania), English Concert, Wiener Symphoniker, Orchestre Philharmonique de Radio France, Orchestre National de France, Les Musiciens du Louvre-Grenoble (Francja), Akademie für Alte Musik Berlin, Freiburger Barockorchester, Orkiestra XVIII wieku, Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin, NDR Bigband pod batutą takich mistrzów, jak m.in. Ivor Bolton, Andrzej Boreyko, Frans Brüggen, Jean-Claude Casadesus, Marcus Creed, René Jacobs, Dmitri Jurowski, Roy Goodman, Christopher Hogwood, Heinz Holliger, Philippe Herreweghe, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Jerzy Maksymiuk, Jean-Claude Malgoire, Marc Minkowski, Kazushi Ono, Andrew Parrott, Krzysztof Penderecki, Trevor Pinnock, Marcello Viotti, Antoni Wit, Massimo Zanetti.
Jest laureatką międzynarodowych konkursów wokalnych w s’Hertogenbosch w Holandii, Mirjam Helin w Helsinkach oraz im. Królowej Elżbiety w Brukseli. Została wyróżniona także w Polsce – Paszportem tygodnika „Polityka” (1997), nagrodami polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk (1997, 2004, 2018), Nagrodą Orfeusz festiwalu Warszawska Jesień (1999), Złotym Krzyżem Zasługi (2001) oraz Nagrodą im. A. Hiolskiego (2004) za najlepszą kobiecą rolę operową. W 2005 i 2010 roku została nominowana przez międzynarodowy magazyn operowy „Opernwelt” do tytułu „Najlepsza śpiewaczka sezonu artystycznego”. W 2011 roku artystka otrzymała doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2012 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W swoim dorobku fonograficznym ma ponad 60 CD i DVD, które nagrała m.in. dla firm CD Accord, Dabringhaus und Grimm, Harmonia Mundi, Naxos i Opus 111.

Natalia PASIECZNIK jest absolwentką Konserwatorium Lwowskiego, studia podyplomowe ukończyła na Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie oraz Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie. Jest laureatką wielu konkursów pianistycznych. Koncertuje w całej Europie, USA, Japonii, Argentynie pod batutą takich dyrygentów, jak Michael Zilm, Christopher Hogwood, Evgeniy Svetlanov, Arie van Beek, Jacek Kaspszyk, Marek Mos, B. Tommy Andersson, Robert Stehli, Daniel Raiskin. Występowała w słynnych salach koncertowych, m.in. Santory Hall (Tokio), Berwald Hall i Konserthuset (Sztokholm), de Singel (Antwerpia), Auditori Winterthur (Barcelona), Musikhalle (Hamburg), Teatro Colon (Buenos Aires), Filharmonia Narodowa (Warszawa). Współpracowała z orkiestrami, takimi jak Orkiestra Symfoniczna Szwedzkiego Radia, Mozarteum Orchester Salzburg, Orchester d'Auvergne, Filharmonii w Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Gdańsku, Lwowie, Odessie. Jako solistka i kameralistka niejednokrotnie była zapraszana na prestiżowe muzyczne festiwale w Polsce i za granicą. Natalia dokonała wielu nagrań dla znanych firm fonograficznych, takich jak BIS, NAXOS, OPUS 111. Jej najnowsza płyta Consolation – Forgotten Treasures of the Ukrainian Soul zyskała największe uznanie krytyków. Artystka jest często zapraszana jako juror międzynarodowych konkursów pianistycznych. Regularnie prowadzi Kursy Mistrzowskie. Jest założycielką Międzynarodowego Kursu Muzyki Kameralnej Ostroh International Chamber Music Course oraz Dyrektorem artystycznym festiwalu muzycznego Rethinking Europe (Sztokholm). Obecnie wykłada na Akademii im. E. Griega na Uniwersytecie w Bergen (Norwegia).