od 03.04.2024
„fascynat odśrodkowy_dwatrzycztery” tryptyk by piotrowska
- Udostępnij
- Kopiuj link
OPIS
Kup Bilety„fascynat odśrodkowy_dwatrzycztery” tryptyk by piotrowska | Bilety Online, Opis, Recenzje | 2024, 2025
Kup Bilety
- Udostępnij
- Kopiuj link
„fascynat odśrodkowy_dwatrzycztery” tryptyk by piotrowska
trzy piotrowskie & chitruszko & bończyk & torgunakov & domix
Koncepcja, choreografia, reżyseria: Anna Piotrowska
„ce_real mothers” / 25 min.
Występują: Anna Piotrowska, Małgorzata Piotrowska
„kompozycja_trzecia rzeczywistość” / 30 min.
Występują: Joanna Chitruszko, Anna Piotrowska, Aleksandra Piotrowska
„ziemia niczyja” / 60 min.
Występują: Anna Piotrowska, Kamil Bończyk, Alexey Torgunakov, Dominik „Domix” Franusik
Scenografia: Adam Królikowski
Premiera: 24 września 2018, Warszawa, Centrum Sztuki Tańca w Warszawie
Koprodukcja: Centrum Sztuki Tańca w Warszawie / eferte_Fundacja Rozwoju Tańca
Partnerzy: Dom Kultury Kadr / Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / Fundacja Artystyczna PERFORM
Współpraca: Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, mufmi
Projekt współfinansowany przez m. st. Warszawa
Spektakle prezentowane w ramach Polskiej Sieci Tańca 2019.
Skrócony opis spektaklu:
Tryptyk pt.: „fascynat odśrodkowy_dwatrzycztery” jest koprodukcją Centrum Sztuki Tańca i
Fundacji_eferte stworzonym przez Annę Piotrowską na jej 44 urodziny. W skład wchodzą
spektakle: „ce_real mothers” (Anna Piotrowska, Małgorzata Piotrowska), „kompozycja_trzecia rzeczywistość” (Joanna Chitruszko, Anna Piotrowska, gitara basowa: Aleksandra Piotrowska) oraz „ziemia niczyja” (Anna Piotrowska, Kamil Bończyk, Alexey Torgunakov, beatboxing: Dominik „Domix” Franusik; scenografia: Adam Królikowski).
Głównym powodem stworzenia tryptyku była chęć zmierzenia się przede wszystkim z zagadnieniem kompozycji poprzez ustawienia i relacje liczbowe w przestrzeni, które zostały zgłębione o aspekt relacji, sztuki i filozofii. Głównym wątkiem projektu choreograficznego Anny Piotrowskiej „odśrodkowy fascynat_dwatrzycztery” była fascynacja kompozycją, która zaistniała w trzech formach choreograficznych: duecie, trio i kwartecie. Istotne jest to, że choreograf tworzył dzieła od środka, zajmując się nie tylko kompozycją, ale też relacjami w jej wewnętrznej perspektywie. Co ważne różne osobiste i formalne aspekty relacji i obecności w relacji zostały w nim poruszone.
W pierwszej i drugiej części po raz pierwszy wystąpiły córki Anny Piotrowskiej: Aleksandra i
Małgorzata. To bardzo ważny moment nie tylko osobisty, ale też ogromna ciekawość
Piotrowskiej jako artysty, na relację rodzinną w profesjonalnym świecie. Ciekawi, jak pasje i
rozumienie świata przekładają się na pracę z córkami, które od zawsze były za kulisami w tym świecie.
Kolejne ważne spotkanie artystyczne to przedstawienie „kompozycja_trzecia rzeczywistość” z Joanną Chitruszko, z którą wcześniej Piotrowska zrealizowała trzy spektakle: „kwadrat w
szafie”, „zmianAA pogody” i „PRZY PRZY hedonistyczna uprzykrzona historia przyjemności”.
Tutaj ważna jest wzajemna fascynacja, wierność i wiara w to, co poprzez sztukę wspólnie
artystki tworzą.
Ostatnia propozycja to kwartet, który poprzez udział choreografki staje się też bardzo osobisty. Spektakl stworzony został z codzienności pracy tancerza, ruchowca, performera, z
systematycznego obcowania w studiu tanecznym i w życiu artystycznym tworząc przez 4 lata
zespół Rozbark. „ziema niczyja” rodzi się z totalnej obecności tancerza, który jest w stanie
pustki i na małym obszarze, tworzy siebie w relacjach bez relacji. Odśrodkową konfigurację
osobowości tworzą: Anna Piotrowska, Kamil Bończyk, Alexey Torgunakov i muzycznie Dominik „Domix” Franusik.
Pełny opis spektaklu:
RELACJA
„ce_real mothers”
Jak poprzez taniec, ruch, obecność można stworzyć obraz jednej z najgłębszych relacji, w
marzeniach opartych na ideale. Matka i córka. Trudno tworzyć opis, do tak wyjątkowego
wydarzenia, którym jest wspólny, dojrzały spektakl matki i córki. Wcześniej miałyśmy
doświadczenie i spotkanie artystyczne w spektaklu „Heritage”, którego premiera odbyła się
podczas Międzynarodowego Festiwalu Solo Duo Dance w Budapeszcie (18.01.2015) w Mu
Theatre. Małgorzata miała wówczas 13 lat. „ce_real mothers” jest spełnieniem naszych
marzeń sprzed dwóch lat. Pomysł przez cały ten czas dojrzewał i nasza uważność na siebie i
relację, którą tworzymy, eksplorowałyśmy możliwie za każdym naszym spotkaniem w studio i nie tylko. Tym bardziej zagranie premiery było dla nas ważne, ponieważ Małgorzata 23
września skończyła 16 lat, a 24 września Anna 44 lata. Spektakl nasz jest zwieńczeniem
poczucia tego, co jest między nami. Jaką mamy we wspólnym świecie własną przestrzeń.
Jakie są podobieństwa w postrzeganiu każdej z nas z osobna. Nie jest to typowy spektakl
mówiący o relacji, o problemach, o sprawach. Zbudowany jest na autentycznej bliskości fizycznej, eksplorowanej od samych narodzin Gosi. Niezwykłym prezentem dla nas jest
muzyka, którą skomponowała dla nas Aleksandra Piotrowska, która scala nasz osobliwy
trójkąt artystyczny.
SZTUKA
„Kontrast jest konieczny, by istniały rzeczy i powstać mogła trzecia rzeczywistość” (Hans
Bellmer)
Poszukiwania do spektaklu „kompozycja_trzecia rzeczywistość” obejmuje temat ciała
instalacji, w stanach gęstości i zawieszeń, wydobywając kompozycję wyobrażeń w
zmieniających się żywych obrazach. Intrygująca wydaje się postać artysty Hansa Bellmera,
ekscentrycznego samotnika z oryginalną fantazją, który zafascynowany był m.in.
surrealizmem. Hans Bellmer znany głównie z serii rzeźbiarskich instalacji „Lalka” –
fascynujących lalkowych kompozycji. Urodzony w Katowicach w 1902 r. niemiecki malarz,
rzeźbiarz i grafik. Jak mówi sam Bellmer: „Myślę, że różne sposoby ekspresji – postawa, ruch,
gest, działanie, dźwięk, słowo, wyobraźnia, ustawienie przedmiotów – biorą się z tego samego
mechanizmu, i że ich źródło ma podobną strukturę. Podstawowym rodzajem ekspresji, jeśli nie będzie komunikacja, to będzie refleks. Jakiej potrzebie, jakiemu cielesnemu pragnieniu może on odpowiadać? (…). Dziwna hybryda powstaje z połączenia rzeczywistych i nierealnych elementów, rodzi się ona z przyzwoleń i zakazów obydwu tych elementów, z których jeden o tyle zyskuje na rzeczywistości, o ile drugi się jej zrzeka.”
FILOZOFIA
ziemia niczyja / nobody’s landscape
Friedrich Nietzsche (1844-1900)
Świat rzeczywisty jest o wiele mniejszy niż świat wyobraźni.
Jeśli zbyt długo patrzysz w czeluść, czeluść zaczyna patrzeć na ciebie.
Człowiek to najokrutniejsze zwierzę.
Czym jest przestrzeń niczyja? Strefą wolności, bezpieczeństwa, czy też komfortu? Każdy z nas
porusza się w przestrzeni niczyjej, co z jednej strony tworzy naszą niezależność i buduje
tożsamość, z drugiej może pozbawiać nas poczucia przynależności. Przestrzeń, w której nie
ma zasad i każdy porusza się w trwaniu.
To, co charakteryzuje artystów współpracujących razem z Anną Piotrowską, to totalna
akceptacja różnorodności, która zapisana jest i studiowana w ciele. Każde ciało jest inne,
indywidualne, niepowtarzalne, a to co łączy artystów to pasja i wiara w kreatywność i proces tworzenia. Sztuka jest podróżą w głąb siebie, szukamy wspólnej energetycznej przestrzeni
twórczej. Poszukujemy tożsamości energetycznej, społecznej i artystycznej. Interesuje nas
m.in. definiowanie i redefiniowanie pojęcia "ciała industrialnego" uwikłanego w historię i znaczenia. Nie bez powodu Śląsk kojarzony jest często ze specyficzną aurą sentymentalizmu, przełamaną miejscami bezkompromisowym realizmem. Ta sama atmosfera zdaje się towarzyszyć klimatowi pracy z ciałem w artystycznych dokonaniach Piotrowskiej. (Anna Duda).
Charakterystyczne dla „ciała industrialnego” staje się właśnie swoiste bycie na pograniczu i
chęć zrozumienia swojej własnej tożsamości.
W tym wypadku powiązanie „ciała industrialnego” z pamięcią miejsca przywiodło choreografkę do ziemi niczyjej, która z jednej strony ma ogromny potencjał, nienaruszalność i odrębność, z drugiej skłania do nostalgii i do rozważań o samotności nie tylko ludzi, ale też miejsc, tworzących bezkompromisowy realizm.
Skrócony biogram choreografa:
ANNA PIOTROWSKA / WARSZAWA / BYTOM '74
Tancerka, choreograf, reżyser, nauczyciel tańca współczesnego, Fundator i Prezes Zarządu
Fundacji Rozwoju Tańca eferte, założycielka „mufmi” w Warszawie (od 1995 r.). Od 1996 r.
stworzyła 110 autorskich choreogra�i i przedstawień. Kierownik artystyczny (2014-2018) w
Teatrze Rozbark. Pomysłodawczyni i koordynatorka wielu ogólnopolskich i międzynarodowych programów edukacyjno-kulturalnych: PolemiQi, Atak przestrzeni, Kierunek, (Europa_Warszawa).taniec, SoloDuo_Polska, laboratorium choreogra�i, British 4 Polish Dance i in. Laureatka „SoloDuo Dance Festival” (Budapeszt 2005/2006), wielokrotnie juror SoloDuo.
Stypendystka British Council Awards 2004 Young Polish Arts Entrepreneur. Producent
przedstawień teatru tańca. Juror Doliny Kreatywnej programu TVP2 w dziedzinach taniec i
animacja kultury. Juror Międzynarodowego Konkursu Choreogra�cznego Uczniów Szkół
Baletowych.
Uczestniczka wielu międzynarodowych festiwali, reżyser ruchu w teatrach dramatycznych
m.in. w Szczecinie, Zielonej Górze, Poznaniu, Krakowie, Warszawie, Białymstoku i Legnicy.
Stworzyła spektakle m.in. dla Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu, Wrocławskiego Teatru
Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego We wrześniu 2015 r. spektakl w reżyserii Anny
Piotrowskiej i wykonaniu Łukasza Pawłowskiego „toniejestpostawartystyczna! czyli premiery
nie będzie!” zdobył Grand Prix XIII Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego w Warszawie i Nagrodę Główną 3. Koszalińskich Ogólnopolskich Dni Monodramu. Anna
Piotrowska otrzymała Złotą Maskę nagrodę Województwa Śląskiego za całokształt pracy, za
reżyserie i choreografie spektakli dla Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK w 2015 r.
Spektakl „bless the king_nieliryczna pieśń” otrzymał nagrodę na Festiwalu SzekspirOFF 2018 w Gdańsku.
Artystycznie Piotrowska zainteresowana jest improwizacją i pogłębianiem świadomości ciała
i umysłu jako narzędzia zwielokrotnionej, wielofunkcyjnej obserwacji. Poszukuje relacji
obiektywnego ciała w kategorii, którą nazwała „onebodyspacerecognizer”. Od wielu lat zajmuje się zagadnieniem pracy procesowej odkrywając m.in. narzędzia zgłębiające laboratoryjną pracę nad tekstem, kreacją postaci, jak również wzmacniając doświadczenia w
podwyższonych stanach ciała i umysłu, poprzez działanie na wyobrażeniach i emocjach, które wpływają na kreację ruchu i poszukiwanie kanałów energetycznych uwalniających sam taniec.
Pełny biogram choreografa:
ANNA PIOTROWSKA / WARSZAWA / BYTOM '74
Choreograf, reżyser, nauczyciel tańca współczesnego, tancerka, Fundator i Prezes Zarządu
Fundacji Rozwoju Tańca - eferte, założycielka "mufmi" w Warszawie (1995 r). Od 1996 r.
stworzyła ponad 110 autorskich choreografii i przedstawień. Od września 2014 kierownik
zespołu Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK (od września 2015-2018 - kierownik
artystyczny), współpracowała z izraelsko-holenderskim duetem choreograficznym
Ivgi&Greben. Pomysłodawczyni i koordynatorka wielu ogólnopolskich i międzynarodowych
programów edukacyjno-kulturalnych: PolemiQi, Atak przestrzeni, Kierunek.
(Europa_Warszawa).taniec, SoloDuo_Polska, laboratorium choreografii, British 4 Polish Dance i in. Laureatka "SoloDuo Dance Festival" (Budapeszt 2005/2006), wielokrotnie juror SoloDuo.
Stypendystka British Council Awards 2004 - Young Polish Arts Entrepreneur. Producent
przedstawień teatru tańca. Juror Doliny Kreatywnej programu TVP2 w dziedzinach taniec i
animacja kultury. Juror Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego Uczniów Szkół
Baletowych. Anna Piotrowska uczestniczyła jako gość w festiwalu Gramigna Festival
(Palermo 2007), International Poesifestival (Sztokholm 2007), Nu Dance Fest (Bratysława
2007/2008), Fabriaktionen (Berlin 2008), Working Title Festival (Bruksela 2008), jak również
wielokrotnie jako gość Międzynarodowej Konferencji Tańca Współczesnego (Bytom),
Międzynarodowego Festiwalu Współczesnych Form Tańca (Kalisz - główna nagroda 2007),
Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca (Lublin), wielokrotny gość festiwalu SoloDuo
Dance Festival (Budapeszt 2005-2012). Reżyser ruchu w teatrach dramatycznych m.in. w
Szczecinie, Zielonej Górze, Poznaniu, Krakowie, Warszawie, Białymstoku i Legnicy. Współpraca z reżyserami: Paweł Kamza, Michał Siegoczyński, Artur Tyszkiewicz. Zrealizowała dwie autorskie produkcje dla Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu pt.: "farfalla" i "6 x 9" (2007).
Realizacja ruchu w teatrze lalek K3 z Białegostoku. Gość programu advancing performing arts
project (APAP) w 2008 r., w ramach tego programu powstało solowe przedstawienie "Look 4
faces" wystawiane w Bytomiu, Warszawie, Berlinie i Brukseli.
Regularnie współpracowała ze Śląskim Teatrem Tańca. Pedagog w Państwowej Wyższej
Szkole Teatralnej na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu, gdzie wykładała: formy teatru tańca i
struktury choreograficzne, improwizacje, sceny improwizowane i taniec współczesny.
Zrealizowała kilka przedstawień międzynarodowych: „Walk_2_corner”, „HUG” (Węgry), „Laka la Mnija in the field of half of sth”, „Cold Fish” (Norwegia), „CoCo_Klimt” (Słowacja), „or Clitoris Landscape (close to gate No. 5)” (Włochy).
W 2013 r. zrealizowała spektakl dyplomowy dla studentów Państwowej Wyższej Szkoły
Teatralnej w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca pt.: TRANSDYPTYK. W 2014 r. stworzyła
przedstawienie dla Wrocławskiego Teatru Pantomimy pt.: „Historia Brzydoty”, w październiku odbyła się premiera jej najnowszego przedstawienia „i don’t wanna be a horse” w ramach międzynarodowego projektu „Recording Fields”, którego premiera odbyła się w Düsseldorfie w tanzhaus nrw. Realizacja na tancerzy Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK. We wrześniu 2015 r. spektakl w reżyserii Anny Piotrowskiej i wykonaniu Łukasza Pawłowskiego „toniejestpostawartystyczna! czyli premiery nie będzie!” zdobył Grand Prix XIII Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego w Warszawie i Nagrodę Główną 3. Koszalińskich Ogólnopolskich Dni Monodramu. Produkcje zrealizowane
przez Piotrowską w Teatrze Rozbark od 2014 r.: „Recording Fields”, „i don’t wanna be a horse”, „democratic body”, „toniejestpostawartystyczna! czyli premiery nie będzie!”, „Zagubieni w skórze”, „umarłam w krasie, czyli przypuszczalnie żyłam”, „czytANKI perFORMAtywne”.
Anna Piotrowska w kwietniu 2016 r. otrzymała nagrodę teatralną województwa śląskiego
„Złotą Maskę 2016” w kategorii „nagroda specjalna” za reżyserie i choreografie do spektakli
Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu „Rozbark”.
Produkcje zrealizowane przez Piotrowską w Teatrze Rozbark (2014-2018) r.: „Recording
Fields”, „i don’t wanna be a horse”, „democratic body”, „toniejestpostawartystyczna! czyli
premiery nie będzie!”, „Zagubieni w skórze”, „umarłam w krasie, czyli przypuszczalnie żyłam”, „czytANKI perFORMAtywne”, „Podziemne słońca”, „Fast Food Foot”, „zjednocznone stany zmyślone”, „carpe(t) diem”, „KURU”, „pastmefuture”, „+ - - +”, „bless the king_nieliryczna pieśń”, „under the dead tree”, „gemini / recall”, „OR ID”.
W 2017 roku Piotrowska zasiadała w jury międzynarodowego konkursu Solo Dance Contest w Gdańsku, jak również objęła opieką artystyczną dwie rezydencje przy Gdańskim Festiwalu
Tańca, i poprowadziła warsztaty dla Narodowego Teatru w Miszkolc na Węgrzech. Spektakl
„bless the king_nieliryczna pieśń” otrzymał nagrodę na Festiwalu SzekspirOFF 2018 w Gdańsku.
Artystycznie Piotrowska zainteresowana jest improwizacją i pogłębianiem świadomości ciała
i umysłu jako narzędzia zwielokrotnionej, wielofunkcyjnej obserwacji. Poszukuje relacji
obiektywnego ciała w kategorii, którą nazwała „onebodyspacerecognizer”. Od wielu lat zajmuje się zagadnieniem pracy procesowej odkrywając m.in. narzędzia zgłębiające laboratoryjną pracę nad tekstem, kreacją postaci, jak również wzmacniając doświadczenia w
podwyższonych stanach ciała i umysłu, poprzez działanie na wyobrażeniach i emocjach, które wpływają na kreację ruchu i poszukiwanie kanałów energetycznych uwalniających sam taniec.
CZYTAJ WIĘCEJ
CZYTAJ WIĘCEJ
Bilety
Brak wydarzeń
Brak wydarzeń
Recenzje i opinie: „fascynat odśrodkowy_dwatrzycztery” tryptyk by piotrowska
Jak działają recenzje?
Brak recenzji