Teatr Kuffer "O słowiku i cesarzu Pik Piku" | Bilety Online, Opis, Recenzje | 2025, 2026

Dziecko, lat 3, było bardzo zadowolone z przedstawienia. Polecam przedstawienie.

Bardzo zabawna interpretacja, dzieci bawiły się świetnie a morał bajki przepiękny i jasny dla dzieci do zapamiętania.

Niestety ale juz drugi raz ten duet nie porwał wystepem moich dzieci. Słabe dekoracje i szczątkowa oprawa muzyczna. Teatr Kufer odpuscimy nastepnym razem...

Pretensji do wykonania nie mam. Natomiast mam duże pretensje do scenariusza. Po pierwsze, adaptacja chińskiej (!) bajki w sposób wyśmiewający Chińczyków - to była dla mnie duża niespodzianka. Lalki przedstawiające cesarza i cesarzową jeszcze są w porządku, natomiast mniejsze lalki przedstawiające "zwykłych" Chińczyków były ostentacyjnie prześmiewcze! Głosy, którymi mówili Chińczycy, piosenki, które oni śpiewali - to wszystko było naprawdę bardzo szowinistyczne. I mali widzowie śmiali się nie z sytuacji, tylko właśnie z tej chińskości. To jest niedopuszczalne! Szczytem wszystkiego było ewidentnie naigrywanie się z "chińskich oczu". Mam nadzieję, że na sali nie było Chińczyków - byłoby im na pewno bardzo przykro. Tak samo jak byłoby przykro scenarzystom, gdyby w Chinach trafili na podobnie prześmiewczą adaptację polskiej bajki. Też można by się pośmiać, byłoby z czego. Po drugie, poważne błędy merytoryczne. Samuraje nie mają z Chinami nic wspólnego. Japoński cesarz w życiu nie mógł by korespondować z chińską cesarzową. A chińska cesarzowa w życiu nie traktowałaby w ten sposób chińskiego cesarza. To nie są drobiazgi! Dzieci odbierają pewien błędny przekaz na temat określonych realiów historycznych, potem musi to być sprostowane w szkole, na lekcjach historii. Jaki pożytek edukacyjny z tego? Żaden! Po trzecie, muzyka. Same splagiatowane utwory, i to jeszcze w sposób dość prymitywny. Szczyt wszystkiego to "chińska" piosenka o tym, jak Chińczycy lubią ryż, do melodii żydowskiej ludowej pieśni "Hava Nagila", która jest śpiewana na ważne święto religijne i ogólnie ma duże znaczenie symboliczne i jest bardzo znana na całym świecie. Nie spodziewałam się podobnej ignorancji ze strony scenarzystów. O takich drobiazgach jak sprośne aluzje na temat "potrzymaj mój miecz, piękna samurajko" albo "cesarz z cesarzową poszli spać i się całować" już nie wspomnę, dzieci i tak nie załapały. Nie jestem Chinką, ani Wietnamką, żeby nie było. Niemniej wyszłam bardzo wzburzona z tego przedstawienia. Z jednej strony aktorzy ze sceny nawołują do szacunku do zwierząt, a z drugiej okazują taki brak szacunku do innych ludzi - Chińczyków, których bajkę właśnie wykorzystali. Nie wiem... Nie spodobało mi się to wszystko. Będę wdzięczna za przekazanie mojej opinii reżyserowi.