Komizm i groteska w pierwszym z filmów jest swobodną polemiką z romantycznym wyobrażeniem wampirów. Zestaw nawiązuje również do klasyki polskiego romantyzmu (ballady Adama Mickiewicza: „Świteź”, „Świtezianka”) gdzie, dzięki zastosowanej formie (film animowany) pokazuje uniwersalność tekstów wieszcza.
Dzień powszedni wampirów – grupy kilkusetletnich przyjaciół, którzy zgadzają się na występ w filmowym reportażu, odsłaniając swoje codzienne, banalne kłopoty. Nowozelandzkie dzieło, nawiązując do obecnego od lat w popkulturze niesłabnącego zainteresowania motywami wampirycznymi, jest jednak nie tylko zabawą, grą z kulturowym toposem, ale niebanalną komedią „o trudnej sztuce pielęgnowania męskiej przyjaźni”.
Filmowe ballady są zaś przykładem twórczych adaptacji tekstów romantycznych. Udowadniają, że zarówno animacja, będąca udaną syntezą kilku kodów, jak i krótki metraż z udziałem młodych aktorów wcielających się w literackie postacie, mogą pobudzić wyobraźnię widza, zainspirować go, by w nowy sposób spojrzał na znane utwory literackie i na nowo je odczytał.
Zestaw filmów:
"Co robimy w ukryciu" reż. J. Clement, T. Waititi / Nowa Zelandia, USA 2014 / 86’
"Świteź " reż. K. Polak / Dania, Francja, Kanada, Polska, Szwajcaria 2010 / 21’
"Świtezianka" reż. J. M. Bui Ngoc / Polska 2018 / 19'
Recenzje i opinie: "Co robimy w ukryciu""Świteź""Świtezianka" - nowe horyzonty edukacji filmowej
Brak recenzji