Skinamarink | Bilety Online, Opis, Recenzje | 2024, 2025

W sumie to film nie za bardzo mi się podobał, ale z drugiej strony był bardzo niepokojący i w sumie to bardzo się bałem, więc w zasadzie spełnił swoją funkcję.

A, wie pan, moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze, albo że niedobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w horrorze najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ludzi, którzy byli niewidoczni w filmie, kiedy siebie nie straszylem, kiedy byłem z kimś, i co ciekawe, to właśnie przypadkowe kadry wpływają na nasz strach. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie straszne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam bać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem, i dziękuję sali kinowej! Dziękuję tłumowi: horror to kakofonia, horror to bieg przez rozżarzone węgle! Wielu ludzi pyta mnie o to samo: ale jak ty to robisz, skąd czerpiesz ten strach? A ja odpowiadam, że to proste! To umiłowanie śmierci. To właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład przepisuje polisy, a jutro – kto wie? Dlaczego by nie – oddam się pracy społecznej i będę, ot, choćby, sadzić... doć— m-marchew... Samo kino ma niezwykły klimat, wspaniałe miejsce.