Zespół Bastarda (Szamburski, Pokrzywiński, Górczyński) sięga do spuścizny trzech klanów chasydzkich: dynastii Modrzyc, Szapiro oraz Koźnic - do nigunów, czyli mistycznch pieśni bez słów; modlitw. Rozwój tej formy muzycznej w kulturze chasydzkiej datuje się na XVIII / XIX wiek.
Tytułowy "Nizozot" to termin odnoszący się do boskiego aktu twórczego, na który składają się trzy etapy. W pierwszym iskierki miłości umieszczone zostają w szklanym naczyniu, następnie naczynie pęka, aby uruchomić proces rozproszenia iskier po całym świecie. Dusze ludzkie, jak i wszystkie rzeczy stworzone ex nihilo zawierają zatem owe "iskry" świętości, które są ich pochodzeniem, siłą życiową, ich prawdziwą istotą.
Muzycy tria Bastarda odkrywają przed nami uniwersalne piękno żydowskich melodii, ale jednocześnie pragną opowiedzieć własną historię - eksplorując i filtrując tradycyjne pieśni oraz bogate źródła historyczne przez ukształtowany już język zespołu. Dla autorskich aranżacji oraz rekompozycji inspirująca staje się zatem wewnątrzmuzyczna, strukturalna oraz narracyjna siła nigunów.
To muzyczne opowieści o radości i smutku, o brutalnej walce i czystej duchowości, o życiu w pełnym spektrum doznań i emocji, opowieści które stanowią niejako istotę chasydyzmu - zawsze oscylującego między oczekiwaniem na koniec świata, a radosną, ekstatyczną niemal afirmacją życia.
Recenzje i opinie: BASTARDA: Nizozot
Jak działają recenzje?
Kraków, 24.02.2023
Cheder