Jak Agnieszka Osiecka zrujnowała mi życie? - recital Marty Tchórzewskiej | Bilety Online, Opis, Recenzje | 2025, 2026

„JAK AGNIESZKA OSIECKA ZRUJNOWAŁA MI ŻYCIE…”

Od pokoleń rzesze wielbicieli Agnieszki Osieckiej miewają poczucie, że autorka szczegó-łowo opisała w swojej twórczości pełne spektrum ich osobistych doświadczeń, emocji, wzlotów i porażek, słowem - ich własne życie. Co by było, gdyby to zbiorowe doświadcze-nie otrzymało nie tylko bardzo konkretną ludzką formę, ale też szansę, by opowiedzieć własną historię?

Narracjanna Drugorzędna jest artystką podrzędnego kabaretu, kobietą lekko zbzikowaną, neurotyczną, ze skłonnością do mitomanii. Jej codzienność i drugi dom to ciasna, zaku-rzona garderoba. To z niej co wieczór Narracjanna wychodzi na scenę, by śpiewać dla publiczności znane i uwielbiane szlagiery autorstwa - brylującej w tym czasie gdzieś w wielkim świecie - naczelnej Poetessy polskiej piosenki. Położenie to jest dla artystki o tyle kłopotliwe, że żywi ona wobec Agnieszki Osieckiej uczucia, powiedzmy… trudne. Jej od-wiecznym utrapieniem jest bowiem fakt, że los postanowił zapisać historię Narracjanny „na marginesie” życia poetki. Ich życiorysy przeplatają się ściśle niemal od urodzenia. Narracjanna jest nie tylko naocznym świadkiem wszystkich ważnych i mniej ważnych wydarzeń z życia Osieckiej, ale też ich, wymazaną przez historię, bohaterką. Mało tego, wszystkie znane powszechnie fakty na temat poetki, jej rozpalające wyobraźnię przygody, artystyczne sukcesy i miłosne porażki, wszystko to o mały włos mogło stać się udziałem samej Narracjanny. A opisywane w twórczości Poetessy przeżycia są, o czym się nie mó-wi, jej własnymi przeżyciami. Narracjanna została bowiem oszukana przez los i samą Osiecką, okradziona z barwnego życiorysu. Cóż, tak przynajmniej twierdzi…

Na dowód opowiada wszystkim, którzy chcą jej słuchać (a raczej są do tego zmuszeni, nieopatrznie zbłądziwszy w zacisze garderoby artystki), historię swojego życia. A ta jest w istocie zwariowaną i pełną komizmu alternatywną historią życia Agnieszki Osieckiej. Hi-storią w której roi się od osób i miejsc znanych z prozy wspomnieniowej samej poetki, anegdot z życia Osieckiej, a nawet fikcyjnych bohaterów jej powieści, felietonów i opo-wiadań. Wszystko to widziane oczami Narracjanny i z nią w roli wiecznie drugoplanowej. Artystka uzupełnia lub koryguje przekazy Osieckiej, które rzecz jasna zostały przez poetkę przekłamane, na skutek usunięcia z nich postaci Narracjanny. Opowieść przerywają lub ilustrują piosenki Osieckiej, co do interpretacji których artystka też niejednokrotnie zgłasza swój aneks.

Zanurzając się w historię Narracjanny, słuchacze szybko zdają sobie sprawę, że cała ta opowieść na odległość pachnie konfabulacją, a ich autorka „gubi się w zeznaniach” nie tylko w temacie faktów i ich chronologii, ale też własnego wieku i umiejscowienia w rea-liach, o których mówi. Jedynym, co jest tu prawdą są emocje bohaterki. Spod zabawnej pretensji, tyrady zazdrosnej artystki, coraz mocniej przebija bowiem jej rzeczywista moty-wacja. To zachwyt postacią Agnieszki Osieckiej i tęsknota za życiem w jego bardziej in-trygującej, upoetyzowanej wersji. Wersji, do której przecież nie tylko Narracjanna miałaby czasem ochotę się „dopisać”…

Skład zespołu:
Wokal: Marta Tchórzewska
Piano i kierownictwo muzyczne: Jacek Piskorz
Gitara: Łukasz Belcyr
Saksofon: Wiesław Wysocki
Perkusja: Waldemar Franczyk