W świecie bardów. Yanistan, Cohen, Grzesiuk, Wysocki, Kaczmarski Waits | Bilety Online, Opis, Recenzje | 2025, 2026

KASPROWICZ i MARINCZENKO
Janusz Kasprowicz – muzyk, kompozytor, autor tekstów. Jest twórcą, liderem, wokalistą i basistą zespołu Projekt Volodia, znanego m.in. z brawurowych aranżacji utworów Włodzimierza Wysockiego, wspólnych koncertów z Mirosławem Baką, transmisji w radiowej Trójce ze studia im. Agnieszki Osieckiej oraz występów na ważnych wydarzeniach kulturalnych w całym kraju, których zagrał już kilkaset – od klubowych po duże sale widowiskowe, teatralne i filharmonie. Propagator, znawca i miłośnik twórczości Włodzimierza Wysockiego, juror podczas festiwali, pomysłodawca oraz dyrektor festiwali: im. Włodzimierza Wysockiego „Wołodia pod Szczelińcem”, wrocławskiego Festiwalu „Pieśniarze Niepokorni”, „Lwowskich dni we Wrocławiu” oraz dyrektor artystyczny koncertów m.in. cyklicznej „Nocy Bardów” podczas Festiwalu Trzech Kultur we Włodawie.
Stanisław Marinczenko – “wielowymiarowy” muzyk, multiinstrumentalista (gitary, pianino, buzuki, akordeon, mandolina, harfa …) Aktywnie udzielający się w wielu gatunkach muzycznych, poza piosenką literacką można usłyszeć jego dźwięki w kimatach irlandzkich, elektrogotyku …
Koncert duetu odbiega od stylistyki typowej dla występu bardów. Bogate instrumentarium, t. j. akordeon, buzuki, mandolina i oczywiście gitary, zmienianie przez wykonawców, głównie Stanisława Marinczenko podczas koncertu, niebywale urozmaica brzmienie, które eliminuje monotonność występu, zwłaszcza podczas wirtuozerskich popisów multiinstrumentalisty.
Podczas koncertu duet wykona utwory m.in.: Włodzimierza Wysockiego, Jacka Kaczmarskiego, Agnieszki Osieckiej, Nicka Cave’a, Tom Waits’a oraz własne – autorskie.
Cytat jednej z recenzji:
„ … Kasprowicz i Mariczenko czarują widza autentycznym zaangażowaniem w niebanalny przekaz uczuć i wizji artystycznych, sięgając do źródeł, nieraz zapomnianych, nieraz pominiętych. Kasprowicz czaruje głosem zlokalizowanym gdzieś pomiędzy barwną matowością Wysockiego a intelektualną chrypką Waitsa, Mariczenko czaruje instrumentami (gitara, mandolina, buzuki, akordeon) dokumentując zachodnią dekadencję wschodnią perfekcją brzmienia.”