Anna Godowska i Sławomir Krawczyński /Scena Taniec Teatr Ruch | Bilety Online, Opis, Recenzje | 2024, 2025

Scena Taniec Teatr Ruch - cykl repertuarowy w siedzibie Mazowieckiego Instytutu Kultury przy Elektoralnej 12. To tradycja regularnych wydarzeń artystycznych związanych z tańcem. Zadaniem czwartkowych wieczorów poświęconych teatrowi ruchu i teatrowi tańca jest stworzenie możliwości regularnej prezentacji tej dziedziny sztuki. Formy ogólnie pojętego teatru ruchu są jednymi z bardziej elitarnych i nowatorskich form sztuki. Mazowiecki Instytut Kultury jest jedyną na Mazowszu instytucją działającą na rzecz kształcenia i propagowania idei teatru ruchu na poziomie podstawowym. W naszej siedzibie działały m.in Studio Tańca WTT, Atelier WTT. Wiele stowarzyszeń działających na rzecz teatru tańca i ruchu miało swoje tymczasowe siedziby w MIK-u m.in.: Stowarzyszenie Strefa Otwarta, Fundacja Artystyczna Perform, Fundacja Rozwoju Tańca eferte, mufmi_teatr. Od wielu lat gościmy Studio Mimów Stefana Niedziałkowskiego. Naturalną drogą rozwoju tego nurtu działania jest stworzenie sceny umożliwiającej prezentacje naszych dokonań zarówno amatorskich jak też mistrzowskich.

W 2020 r. głównym zadaniem Sceny będzie prezentacja dorobku choreografek i choreografów polskich. Tych znanych wszystkim, i tych znanych tylko lokalnie. Pomysł wieczorów nazwanych roboczo „portretami choreograficznymi” polega na dowolności w sposobie prezentacji osoby twórcy, który może wybrać w jakiej formie chce zaistnieć tego wieczoru na scenie. Kilka takich wieczorów miało już miejsce w MIK-u i cieszyły się dużą sympatią widzów.

Anna Godowska – tancerka, choreograf, pedagog tańca współczesnego, współzałożycielka Teatru Bretoncaffe. Ukończyła instruktorski kurs kwalifikacyjny tańca współczesnego zorganizowany przez Centrum Animacji Kultury w Warszawie (1996). W latach 1995-1997 była solistką Kieleckiego Teatru Tańca. W następnych latach tworzyła prace solowe i uczestniczyła w międzynarodowych projektach, m.in. w Niemczech i w Paryżu. Była rezydentką w Choreographisches Zentrum NRW w Essen (2000), Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (2002), Centre National de la Danse w Paryżu/Pantin (2005), centrum artystycznym Maison folie w Mons (Belgia, 2010) – dwa ostatnie wspólnie ze Sławomirem Krawczyńskim. W 2001 wraz ze scenarzystą i reżyserem Sławomirem Krawczyńskim oraz muzykiem Dominikiem Strycharskim założyła Teatr Bretoncaffe. W ramach tej grupy odpowiada najczęściej za choreografię, biorąc również udział w większości spektakli. We współpracy ze Stowarzyszeniem Scena 96’ przygotowuje choreografie zespołowe (spektakle sceniczne i plenerowe). Współpracuje z artystami innych dziedzin sztuki, między innymi z Katarzyną Kozyrą (Lord of the Dance, 2002; Cheerleaderka, 2006; Il castrato; 2006) i Anną Baumgart (Utwór o matce i ojczyźnie, Bunkier Sztuki, Kraków 2008), tworzy ruch sceniczny (Był sobie dziad i baba Agnieszki Błońskiej, Instytut Teatralny/Teatr Wielki – Opera Narodowa, 2010, Chór kobiet w reżyserii Marty Górnickiej, Instytut Teatralny 2010). Pośród wielu doświadczeń Anny Godowskiej znajdują się projekty solowe, choreografie grupowe, warsztaty tańca i codzienna praca pedagogiczna, między innymi w Studio Artystycznym Metro przy Teatrze Buffo (1998-1999), Studio Taneczno-Aktorskim przy Szkole Baletowej w Warszawie (1998-2004) oraz nieistniejącym już Teatrze Wytwórnia. Była animatorką wielu projektów pedagogicznych: DCX upowszechniającego taniec współczesny w Ośrodku Działań Twórczych w Warszawie (2004-2006; obecnie pod nazwą Sala Widowiskowa DK Włochy), Podświadomość a ciało – dziewięć autorskich warsztatów w Jagniątkowie koło Jeleniej Góry (2003-2006). Realizowała również krótsze projekty warsztatowo-edukacyjne, m.in. Taniec i peryferia (2008, Teatr Wytwórnia), Urban Body (Festiwal „Sztuka Ulicy” 2008), warsztaty dla studentów Akademii Teatralnej w Warszawie, Trans Weekend w Studio Burdąg (2010). Od 2005 roku jest stałą współpracowniczką Sławomira Krawczyńskiego przy realizacji projektu badawczo-artystycznego Taniec Śniącego Ciała autorstwa Krawczyńskiego, inspirowanego metodologią Psychologii Zorientowanej na Proces Arnolda Mindella. Projekt ten realizowany jest przez Teatr Bretoncaffe we współpracy z Akademią Psychologii Zorientowanej na Proces w Warszawie i obejmuje zarówno pracę nad spektaklami, jak i warsztaty. W swoich poszukiwaniach na polu tańca artystka przekracza traktowanie go jako zwykłej, fizycznej techniki pracy z ciałem. W obręb działalności artystycznej i edukacyjnej Godowska włącza inspiracje i elementy metod pochodzące z innych dziedzin, tj. psychologia, psychoterapia, praktyki duchowe. Taniec uznaje nie tylko wyjątkową formę ekspresji duchowości, ale również sposób na jej odkrywanie.

Sławomir Krawczyński – reżyser teatralny, dramaturg, scenarzysta i autor filmów krótkometrażowych. Współzałożyciel – wraz z Anną Godowską – Teatru Bretoncaffe (2001) i jego kierownik artystyczny. Autor i realizator projektu badawczego grupy pt. Taniec śniącego ciała (od 2004), inspirowanego metodologią psychologii zorientowanej na proces (w skrócie: POP) Arnolda Mindella. Projekt ten odbywa się we współpracy z Akademią Psychologii Zorientowanej na Proces w Warszawie. Jest laureatem wielu nagród na festiwalach teatralnych w Polsce oraz filmowych w Polsce i zagranicą. Inscenizacja debiutanckej sztuki Krawczyńskiego – a zarazem pierwszy spektakl teatru Bretoncaffe – Lustro. Byliśmy tam któregoś dnia, lecz zdążyliśmy zapomnieć otrzymała jedną z głównych nagród VIII Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2002). Trzykrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2003, 2006, 2009). Stypendysta Komitetu Kinematografii. Za swoje spektakle dla dzieci dwukrotnie otrzymał Atest Wysokiej Jakości Artystycznej Międzynarodowej Federacji ASSITEJ. Wraz z Anną Godowską był rezydent w Centre national de la danse w Paryżu(2005) oraz w centrum Maison Folie w Mons (2010). Zdobył wiele nagród za etiudy filmowe (festiwale w Brnie, Toronto, Koninie, Oświęcimiu). Znaczną część jego dorobku i pracy teatralnej stanowi działalność Teatru Bretoncaffe – jest reżyserem wszystkich spektakli grupy, odpowiada także za pokazy pracy. Ponadto jest współautorem, obok Anny Godowskiej takich projektów edukacyjnych, jak: Ja twórca – mówiące ciało (2004), Taniec i peryferia (2008, Teatr Wytwórnia w Warszawie). Jako pedagog i współautor wziął również udział w projekcie artystyczno-edukacyjnym Urban Body i przygotował pokaz powarsztatowy podczas Międzynarodowego Festiwalu „Sztuka Ulicy” w Warszawie (2008). W ramach projektów edukacyjnych Krawczyński zapoznaje uczestników z metodami pracy twórczej, wykorzystującymi psychologię zorientowana na proces.