Rodzimy się, dojrzewamy, dorastamy, a w ciągu naszego życia musimy nauczyć się tylu rzeczy na własnych błędach, zadać sobie tyle pytań i nie znaleźć tylu odpowiedzi.
Czas trwania: 1 godz. 10 min.
Ale na to wszystko mamy przecież całe życie. Tylko co, jeśli nagle okaże się, że nie mamy już czasu ? W takiej sytuacji znalazł się tytułowy Oskar, dziesięcioletni chłopczyk chory na białaczkę. Zmierzyć się z nią pomaga mu tajemnicza Pani Róża, która namawia Oskara by pisał listy do Szanownego Pana Boga, a każdy kolejny dzień z tych niewielu, jakie mu pozostały, traktował jak dziesięć lat swojego życia.
Reżyseria: Marek Pasieczny
Scenografia: Janusz Pokrywka
Obsada:
Pani Róża – Renata Spinek
Oskar – Robert Lubawy
Z każdym kolejnym listem Bóg staje się dla Oskara kimś bliższym i mały chłopiec coraz bardziej się przed nim otwiera. Rodzi się między nimi niezwykła więź. Odchodzenie potrzebuje rytuału i umiejętności oswajania lęku; zlaicyzowana cywilizacja, w której tak wielu ludzi utraciło wiarę w Boga i istnienie pozagrobowe w jakiejkolwiek postaci, jest wobec niego bezradna. Nie umiemy i nie chcemy rozmawiać o śmierci, zwłaszcza z tymi, którzy stanęli w jej obliczu. Bywa, że nie potrafią tego lekarze, ani targana emocjami rodzina, zwłaszcza gdy śmiertelnie chore jest dziecko. Prowadzone są rozmowy zastępcze: o pogodzie, świtach, planach. Każdy człowiek ma swój własny czas odchodzenia, a bolesne doświadczenia powinny uczyć nas doceniać każdą chwilę i każdy kolejny dzień, tak jakby był naszym ostatnim. Spektakl Oskar i pani Róża jest pretekstem do podjęcia tej tak ważnej rozmowy zarówno z młodzieżą, jak i dorosłymi. Dotyka spraw najtrudniejszych i tematów na co dzień omijanych. Książka Erica-Emmanuela Schmitta odniosła ogromny sukces na świecie i wielokrotnie przenoszona była na deski teatru. Mamy nadzieję, że historia tytułowego bohatera opowiedziana w piękny, mądry, przejmujący, momentami humorystyczny sposób będzie wskazówką jak pokonać strach, nie poddać się w obliczu nieszczęścia i jednoczenie zaakceptować nieuchronność śmierci. Pozwoli zrozumieć, że trudna podróż w zaświaty może być rodzajem przejęcia w inną rzeczywistość i początkiem nowego życia.
Licencja na wystawienie utworu została wydana przez Stowarzyszenie Autorów ZAIKS
Fotografie: Paweł JaNic Janicki
Recenzje i opinie: Oskar i Pani Róża - Teatr Zabrze
Brak recenzji