Ta historia zaskakuje finałem. Rodzi szok, i pytanie: czy można szczerze kochać osobę, którą się oszukiwało dwadzieścia lat? Bo jest to historia mężczyzny-sieroty, który szukając matki znalazł miłość swojego życia. Dramat LaBute'a jest więc spowiedzią, oczyszczeniem, próbą dotarcia do prawdy. Jest pytaniem o tabu kazirodztwa, a zarazem współczesną wersją mitu Edypa.
Edypa, który nie chce się oślepić, chce żyć dalej.
Wraki - więcej informacji
Tłumaczenie: Edyta Kubikowska
Reżyseria: Agnieszka Lipiec-Wróblewska
Występuje: Jacek Poniedziałek
Scenografia i kostiumy: Agnieszka Zawadowska
Być kochanym albo kochać kogoś nigdy nie jest niczym złym. Wiecie... miłość to bardzo szczególne coś, wszystko jedno jaką formę przybiera. Bohatera sztuki - Edwarda Carra poznajemy w domu pogrzebowym, w którym stoi trumna z ciałem ukochanej żony. Następnego dnia ma się odbyć pogrzeb. Czuwając przy niej Carr próbuje opowiedzieć (sobie i nam) dramatyczną i wzruszającą historię swojego życia. O żonie, o dzieciach, o sobie. Mówi o plotkach (żona była starsza "jakieś 15" lat), mówi o seksie ("nigdy dość bycia w niej") i o wspólnym biznesie - odrestaurowywanie i wynajem klasycznych aut.
Ta historia zaskakuje finałem. Rodzi szok, i pytanie: czy można szczerze kochać osobę, którą się oszukiwało dwadzieścia lat? Bo jest to historia mężczyzny-sieroty, który szukając matki znalazł miłość swojego życia. Dramat LaBute'a jest więc spowiedzią, oczyszczeniem, próbą dotarcia do prawdy. Jest pytaniem o tabu kazirodztwa, a zarazem współczesną wersją mitu Edypa.
Edypa, który nie chce się oślepić, chce żyć dalej.
Czas trwania: 60 min
Recenzje i opinie: Wraki
Brak recenzji