Wtorek Teatralny - "Życiorys" monodram Wojciecha Wysockiego | Bilety Online, Opis, Recenzje | 2025, 2026

„Życiorys” monodram poetycki na podstawie tekstów Zbigniewa Herberta.
Scenariusz, reżyseria i wykonanie:Wojciech Wysocki
Muzyka na żywo: Piotr Kajetan Matczuk
Zdjęcia, wizualizacje: Emilia Gowin

Wojciech Wysocki, oprócz pracy scenicznej w teatrach dramatycznych, komediowych i w radiu, jest popularnym aktorem telewizyjnym i filmowym, szczególnie lubiany dzięki serialowi „Ranczo”, w którym wcielił się w postać doktora Wezóła. Jako miłośnik, znawca i propagator poezji, jest również twórcą, scenarzystą, reżyserem i wykonawcą monodramu „Życiorys”. Monodram stanowi prezentację starannie wybranych, połączonych przez artystę w sceniczną całość utworów Zbigniewa Herberta, które zostały tak dobrane by stworzyć i opowiedzieć o życiu człowieka od narodzin aż do śmierci.

W sposób bardzo charakterystyczny dla twórczości Zbigniewa Herberta, monodram „Życiorys” łączy rozmaite, uniwersalne problemy oraz pytania egzystencjalne z drobnymi, metaforycznie i alegorycznie wyrażanymi obserwacjami i opowiastkami o życiu godziwym i niegodziwym, o ludziach, zwierzętach oraz o otaczających nas przedmiotach. Monodram wykonywany jest z muzyką na żywo w kompozycjach Piotra Kajetana Matczuka.

Wojciech Wysocki
Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (1976). Debiutował tytułową rolą w „Kordianie” Juliusza Słowackiego w reżyserii Erwina Axera na deskach warszawskiego Teatru Współczesnego (1977). Związany z teatrami warszawskimi, m.in. Współczesnym (1976-1994) i Dramatycznym (1994-2009).
Ma w swoim dorobku takie role , jak Henryk w „Ślubie” Witolda Gombrowicza w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego (1983) i Jeszua Ha-Nocri w „Mistrzu i Małgorzacie” Michaiła Bułhakowa w reżyserii Macieja Englerta (1987) w Teatrze Współczesnym w Warszawie, Mackie Majcher w „Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta w reżyserii Jana Buchwalda w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1996), Eugeniusz Dorn w „Niedokończonym utworze na aktora” Antona Czechowa w reżyserii Krystiana Lupy w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (2004), Major w „Damach i huzarach” Aleksandra hr . Fredry w reżyserii Macieja Wojtyszki w Teatrze Rampa na Targówku w Warszawie (2006) czy Koczkariow w „Ożenku” Nikołaja Gogola w reżyserii Piotra Dąbrowskiego w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (2011). Wystąpił również w wielu realizacjach Teatru Telewizji, m.in. w przeniesionym z warszawskiego Teatru Współczesnego kultowym spektaklu „Mahagonny” Bertolta Brechta i Kurta Weilla w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego (1985) oraz w przedstawieniu „Nocną porą” Rebekki Lenkiewicz w reżyserii Piotra Trzaskalskiego (2008). Na dużym ekranie debiutował rolą pianisty w melodramacie Jana Batorego „Con amore” (1976). Zagrał w ponad siedemdziesięciu filmach fabularnych. W wojenno-sensacyjnym obrazie Witolda Orzechowskiego „Wyrok śmierci” (1980) kreował postać młodego AK-owca Smukłego.
Sławę przyniosły mu role kapitana Wiesnicyna w ekranizacji „Wiernej rzeki” Stefana Żeromskiego w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego (1983) oraz dziennikarza Rafała w filmie psychologicznym Wojciecha Jerzego Hasa „Pismak” według powieści Władysława Terleckiego (1984). Rola chronicznie osamotnionego Miauczyńskiego w dramacie filmowym Marka Koterskiego „Życie wewnętrzne” (1986) przyniosła mu Nagrodę Aktorską w plebiscycie publiczności na Koszalińskich Spotkaniach Filmowych „Młodzi i film” . W 1987 roku zagrał gwiazdę rocka w filmie Tomasza Zygadły „Śmierć Johna L.”. Znany jest również z wielu popularnych seriali telewizyjnych, takich jak „Dom”, „Ekstradycja”, „Zostać miss”, „Na Wspólnej”, „Ranczo”. W 2008 roku zagrał rolę polskiego przedsiębiorcy Dominika we francusko-niemiecko-polskiej superprodukcji „Lawina” w reżyserii Jörga Lühdorffa. Jest laureatem Wielkiego Splendora (2007) – najważniejszej nagrody Teatru Polskiego Radia.

Piotr Kajetan Matczuk
Pianista, gitarzysta, aranżer, autor piosenek. Lider i założyciel zespołu PIRAMIDY. Członek ZAIKS oraz SAWP. Koncertował w Polsce i na świecie, m.in. w USA i w Meksyku: koncerty w Los Angeles, w San Diego, w El Cajon, w Laguna-Hills – Orange County, odwiedził również Tijuanę, a także w Europie, m.in. w Hadze w Holandii, w Brunssum w bazie wojskowej NATO Allied Joint Force Command Brunssum dla polskiej kadry dowodzącej misją w Afganistanie, w Vianden w Luksemburgu, wielokrotnie w Berlinie, m.in. w Columbiahalle, Ernst Reuter Saal, Ufafabrik, Filmbuhne am Steinplatz – wspólny koncert z Józefem Skrzekiem, w Fontanehaus na oficjalnych obchodach 25-lecia zburzenia Muru Berlińskiego, w Kolonii, w Monachium, we Frankfurcie, w Hanowerze, w Genewie w Szwajcarii w Stałym Przedstawicielstwie RP przy ONZ, w Brugg k. Zurichu, a także na Litwie – w Wilnie i Solecznikach. Na zaproszenie Olgi Arcimowicz Okudżawy, wdowy po Bułacie Okudżawie, dwukrotnie koncertował w Filharmonii Moskiewskiej, w sali koncertowej im. Piotra Czajkowskiego. Autor muzyki teatralnej i filmowej. Akompaniował w Teatrze Ateneum, m.in. kierownik muzyczny zespołu Krzysztofa Tyńca, autor muzyki do monodramu „Życiorys” w reż. Wojciecha Wysockiego. Wykonał muzykę oraz wystąpił w filmie dokumentalnym pt. „Bard” w reż. Katarzyny Kościelak (prod. TVP2), pojawił się też w filmie „Wałęsa” w reż. Andrzeja Wajdy jako jeden ze strajkujących stoczniowców. Współpracował z Radiem Gdańsk, w latach 2009-2011 współprowadził audycje turystyczne. Za pracę artystyczną został wyróżniony przez Prezydenta i Radę Miasta Ełk – statuetką Biała Lilia 2009, oraz przez Burmistrza i Radę Miasta Kościerzyna – statuetką Angelus 2010 – za osiągnięcia artystyczne i pracę z młodzieżą. Pianista sesyjny, autor muzyki do bajek i producent audiobooków. Propagator poezji Adama Mickiewicza, autor i producent dwóch koncertów opartych o twórczość polskich romantyków: „Rozmowa z piramidami” oraz „Mickiewicz Unplugged”. Dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Piosenki „Szlakiem Bardów” w Warszawie.