Konstelacje - koncert Katarzyny Groniec w ramach 54.Rybnickie Dni Literatury oraz Gala wręczenia Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz” | Bilety Online, Opis, Recenzje | 2025, 2026

Przed koncertem, o godzinie 18.00 odbędzie się uroczysta Gala wręczenia Górnośląskiej Nagrody Literackiej "Juliusz" (ok.40 minut).

Katarzyna Groniec:

Wyjątkowa wokalistka i osobowość polskiej sceny. Niekiedy cały teatralny zespół nie jest w stanie dostarczyć tylu emocji i tak umiejętnie przenieść słuchaczy w świat o którym opowiada. A opowiada niezwykle przejmująco i wiarygodnie, dzięki czemu po chwili każdy przenosi się w świat kreowany słowem i melodią. Jej występy to przejmujące spektakle, a widzowie od początku czują realistyczność wszystkich historii.

Towarzyszący artystce muzycy w idealny sposób dozują emocje budując niepowtarzalny nastrój.

Katarzyna Groniec o sobie:

Urodziłam się 22.02.1972 w Zabrzu. Szybko zaczęłam mówić, ale nie chciało mi się chodzić. Żeby mnie sprowokować do wysiłku kładziono zabawki trochę dalej niż na wyciągniecie ręki. Udawałam, że ich nie widzę i bawiłam się palcami. Zadebiutowałam na komunii siostry mając 1,5 roku. Ku ogólnej konsternacji Mazurkiem Dąbrowskiego.
Potem śpiewałam głównie w domu. Bardzo dużo i bardzo głośno. Jako nastolatka pojechałam na warsztaty dla wokalistów jazzowych, gdzie byłam postrachem kadry wybitnych instrumentalistów.
W 1988 roku Piotr Hajduk i ja wykonaliśmy w duecie standard jazzowy „My Funny Valentine” na Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu i wygraliśmy. W 1991 roku zaśpiewałam główną rolę Anki w pierwszym polskim musicalu „Metro”. Tym sposobem na 9 lat związałam się z tandemem Józefowicz - Stokłosa biorąc udział we wszystkich produkcjach wychodzących spod ich ręki w Teatrze Studio-Buffo. Szczególnym sentymentem darzę „Nie opuszczaj mnie…”, „Tyle miłości” i „Przeżyj to sam”.
Piosenkami pochodzącymi z tych spektakli wygrałam 18 PPA w 1997 roku śpiewając „Amsterdam” Jacquesa Brela i „Zdemaskowanie piosenki” Mariana Hemara lepiej znaną pod tytułem „Taka mala”. Zdobyłam Grand Prix, Pierwszą Nagrodę, Nagrodę Dziennikarzy i Nagrodę Prezydenta Miasta Gdynia. W 2008r otrzymałam Dyplom Mistrzowski im. Aleksandra Bardiniego - za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie piosenki aktorskiej.

Nagrałam kilka płyt:
W 2000 roku „Mężczyźni”
W 2002 roku „Poste restante”
W 2004 roku „Emigrantka”
W 2007 roku „Przypadki”
W 2008 roku „Na żywo”
W 2009 roku „Listy Julii”
W 2011 roku "Pin-Up Princess"
W 2014 roku "Wiszące Ogrody"
W 2015 roku “ZOO” z piosenkami Agnieszki Osieckiej
W 2018 roku “Ach!”
W 2023 roku „Konstelacje”

Nagrody i wyróżnienia:
1988 - Laureatka głównej nagrody Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu,
1997 - Laureatka Grand Prix i Nagrody Dziennikarzy na Festiwalu Piosenki Aktorskiej,
2000 - nominacja do Fryderyków w kategorii fonograficzny debiut roku, album roku poezja śpiewana,
2002 - nominacja do Fryderyków w kategorii piosenka poetycka za album "Poste restante";
2004 - nominacja do Fryderyków w kategorii piosenka poetycka za album 'Emigrantka";,
2007 - Laureatka Prometeusza w dowód uznania odwagi tworzenia i kreatywności artystycznej,
2008 - nominacja do Fryderyków w kategorii piosenka poetycka za album "Przypadki";,
2008 - Dyplom Mistrzostwa im. Aleksandra Bardiniego - za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie piosenki aktorskiej,
2009 - nominacja do Fryderyków w kategorii piosenka poetycka za album ";Na żywo";,
2012 - nominacja do Fryderyków w kategorii piosenka poetycka i najlepsza oprawa albumu - za album"Pin-up Princess",
2019 - nominacja do Fryderyków w kategorii muzyka poetycka za album "Ach!"

Ważniejsze spektakle teatralne:
Nie opuszczaj mnie… - reż. Janusz Józefowicz
Trzy razy Piaf – reż. Artur Barciś
Piotruś Pan – reż. Janusz Józefowicz
Opera za trzy grosze – reż. Wojciech Kościelniak
Cohen – reż. Krzysztof Zaleski
Mandarynki i pomarańcze – reż. Wojciech Kościelniak
Tango Operita: Szare kwiaty – reż. Roman Kołakowski
Bagdad Cafe – reż. Krystyna Janda
Role telewizyjne:
Wrota Europy – reż. Jerzy Wójcik
Przybysz z Narbony – reż. Laco Adamik
Wieczory i poranki – reż. Krzysztof Babicki