JAZZ JAMBOREE 2014 | Bilety Online, Opis, Recenzje | 2025, 2026

JAZZ JAMBOREE 2014 - więcej informacji

“56 MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL JAZZ JAMBOREE 2014”

TERENCE BLANCHARD E-Collectiv /USA/

Projekt „Magnetic

Terence Blanchard (trąbka), Fabian Almazan (fortepian, instrumenty klawiszowe), Charles Altura (gitara), Donald Ramsey (bas), Oscar Seaton (perkusja)

Terence Blanchard - światowej sławy trębacz jazzowy i kompozytor muzyki filmowej do takich obrazów jak: 25th Hour, Malcolm X czy Plan Doskonały (ścisła współpraca z reżyserem Spike Lee). Uczeń słynnego Ellisa Marsalisa grał m. in. w BigBandzie Lionela Hamptona, z zespołem Jazz Messengers, Herbie Hancockiem, autor szeregu nagrań dla prestiżowej firmy Blue Note Records.

Terence Blanchard jest 5-krotnym zdobywcą Grammy, między innymi za instrumentalny utwór solowy Be-Bop, który znalazł się na płycie „Live At The 2007 Monterey Jazz Festival” a także w roku 2014 za utwór "Don't Run" pochodzący z najnowszej płyty "Magnetic". W roku 2008 Blanchard został ponownie nagrodzony za album „A Tale of God's Will” (A Requiem for Katrina) zawierający porywający cykl utworów dedykowany ukochanemu miastu, zniszczonemu przez huragan oraz jego mieszkańcom. Za swe kompozycje nominowany był do Złotych Globów, Emmy Awards jest także autorem muzyki do nagrodzonego Pulitzerem obrazu „Tramwaj zwany pożądaniem”. Pełni obecnie funkcję dyrektora artystycznego Instytutu Henry'ego Mancini'ego na Uniwersytecie Muzycznym w Miami.

Terence Blanchard - jest słusznie uznawany za jednego z najbardziej wpływowych muzyków jazzowych i kompozytorów filmowych świata, jest przedstawicielem stylu, który ukształtował całą współczesną muzykę jazzową. Blanchard nagrał ponad 29 płyt a w roku 2000 wybrany został przez czytelników „Down Beatu” najlepszym artystą i trębaczem roku. Trąbką zainteresował się w wieku ośmiu lat. Uczęszczał do nowoorleańskiego Center For Creative Arts prowadzonego przez Ellisa Marsalisa, ojca Branforda i Wyntona. W latach 80. trafił do zespołu Lionela Hamptona i zajął miejsce Wyntona Marsalisa w Jazz Messengers Arta Blakeya. Blanchard pozostał w Messengersach do 1986, potem wraz z Harrisonem utworzył własny zespół. Jako kompozytor filmowy, Blanchard skomponował muzykę do ponad 50 filmów, a także otrzymał nagrodę Złotego Globu za muzykę do filmu Spike'a Lee „25. godzina”. Jako dyrektor artystyczny Thelonious Monk Institute of Jazz, którego przeniesienia z Los Angeles do Nowego Orleanu był głównym inicjatorem, Blanchard doskonali u swoich studentów wrażliwość artystyczną, technikę aranżacyjną i kompozycję. Daje wykłady na całym świecie a także udziela się w projektach skierowanych do lokalnych społeczności w swoim mieście rodzinnym - Nowym Orleanie. Blanchard zdaje się być jazzmanem absolutnym i spełnionym. Jego grze towarzyszy wielka świadomość, pełna kontrola nad przebiegiem twórczym, jest czas na aranżowane frazy, miejsce na jazzowe szaleństwo i puszczenie wodzy fantazji. W towarzyszących mu muzykach znalazł nie tyle akompaniatorów ale równoprawnych dyskutantów, współbiesiadników usadowionych przy stole szczodrze nakrytym jazzem i w atmosferze wolności improwizacji.

Premierowa trasa po Europie jesienią 2014r. nosi nazwę „The Terence Blanchard E-Collective”. W skład zespołu wchodzą jedni z najlepszych muzyków jazzowych w stylistyce world music i R&B. Kubańczyk Fabian Almazan w 2014 roku wygrał w ankiecie Downbeat Critics Poll w Rising jako pianista, pracuje z Blanchardem od 2007 roku i nazywany jest w USA jednym z największych młodych talentów swojego pokolenia. Niedawno wydał swój drugi album „Rhizome” w renomowanej wytwórni Blue Note. Gitarzysta Charles Altura to wielki talent młodego pokolenia, którego zaprosili do nagrania CD Chick Corea i Ambrose Akinmusire.

Muzyka Terence Blanchard E-Collective to zakorzeniona w jazzie podróż w głąb form improwizacji muzycznych jazz fusion, electric oraz hip-hop. Znajdziemy tam też elementy bluesa, funk i R&B. Projekt E-Collective to innowacyjne i niezwykłe podejście do muzyki poprzez odejście od tradycyjnego układu solista/akompaniament” charakterystycznego dla straight-ahead jazz. Zamiast tradycyjnych wytycznych pojawia się nowa cecha pozwalająca na ciągłą improwizację każdego z członków zespołu gdzie indywidualne solo jest bardziej wyraziste i wybitne, ale jednocześnie nie przytłacza kolektywnego charakteru muzyki. Z założenia muzyka The Terence Blanchard E-Collective ma za zadanie ukazanie wolnej i szerszej metody improwizacyjnej (podobnej do tej z okresu pracy Milesa Davisa nad Bitches Brew), ale też zmierzającej ku muzyce bardziej zorientowanej na groove i w dużej mierze zaaranżowaną. Muzycy zaprezentują ścisły rytm i zorientowaną na bluesa sekcję rytmiczną prowadzoną przez Donalda Ramsey’a (bas) i Oscara Seatona (perkusja), połączoną z relaksacyjnym i funky groovem Charlesa Altura (gitara) i Fabiana Almazan (instr.klawiszowe, fortepian, syntezatory). Ta swoista fuzja to ciekawa propozycja dla dużo szerszej publiczności. Być może projekt E-Collective będzie stanowił przełomowy moment w karierze Terence’a Blancharda, sprawiając że fani jazzu zakochają się w rhythm and blues i wice wersa. Album stanowi bowiem fuzję rytmów funk z jazzową formą AABA oraz rozszerzonymi partiami solowymi.