Magda Umer - Recital | Bilety Online, Opis, Recenzje | 2025, 2026

Magda Umer - Recital - więcej informacji

Magda Umer to mistrzyni interpretacji piosenki literackiej. Perfekcyjne łączenie muzyki ze słowem sprawiło, że w latach 70-tych ubiegłego stulecia śpiewane przez Nią piosenki stały się wręcz przebojami. W recitalu usłyszymy utwory z płyt Noce i sny, Wciąż się na coś czeka oraz piosenki – wizytówki artystki, ale także ikony polskiej piosenki literackiej: Już szumią kasztany, Oczy tej małej i O niebieskim pachnącym groszku. Jak na Mistrzynię Mowy Polskiej przystało (2005) Magda pięknie opowiada o autorach tych piosenek i o swoim życiu. Tworzy z nich spektakl. W recitalu artystce towarzyszy współpracujący z nią od wielu lat pianista Wojciech Borkowski.

Magda Umer jest nie tylko pieśniarką. Wyreżyserowała wiele wspaniałych koncertów i widowisk teatralnych. Nie sposób w tym miejscu wymienić wszystkich. W wielu z nich m.in. Zimy żal (1989), Big Zbig show (1992), Kobieta zawiedziona z Krystyną Jandą (1994), Mężczyźni mojego życia (1995), Zielono mi (1997), Marlena (1999), Młynarski czyli trzy elementy (Teatr Ateneum 2003), czy we wspólnym przedsięwzięciu z Andrzejem Poniedzielskim Chlip hop (2006), współtwórcą muzycznym był Wojciech Borkowski, ktory towarzyszy Jej nieprzerwanie od 37 lat.

W roku 2019 artystka obchodziła 50 rocznicę swojej pracy na scenie.

Od kiedy dowiedziałam się, że moich płyt słucha, nierozumiejący słowa po polsku, profesor Peter Russell z Nowej Zelandii, poważniej traktuję moje nucenie. Pan profesor słyszy tam także uśmiech, a to przecież międzynarodowy środek wyrazu. Uśmiecham się do państwa po polsku i we wszystkich językach świata! (Magda Umer)

Od dawna wiedziałam, że istnieje na świecie stworzenie zielonookie jak Magda Umer. (…) Szepcząc swym ekspresjonistycznym szeptem i świdrując seledynowym spojrzeniem, Magda potrafi wywołać u publiczności – zarówno młodej, rozwichrzonej, jak i całkiem dorosłej skupienie graniczące niemal z hipnozą. Miałam do czynienia z wieloma wykonawcami i wiem, że tego daru nikt inny nie posiadł… Ona właściwie nie śpiewa gardłem. Ona śpiewa duszą. (Agnieszka Osiecka)