Maciej Maleńczuk

Maciej Maleńczuk to jedna z najbardziej barwnych postaci polskiej sceny muzycznej. Najbardziej znany jako wokalista oraz gitarzysta rockowy związany z zespołem Pudelsi, ale również jako awangardowa osobowość telewizyjna. Maciej Maleńczuk użyczał również swojego głosu, dubbingując postaci w filmach oraz grach komputerowych. Możecie go usłyszeć między innymi w bajce "Miśków 2-óch w Nowym Jorku jako Fong, czy w grze „Mass Effect 2” gdzie wciela się w postać Kapitana Baileya. Znany ze swojego kąśliwego języka oraz nonszalanckiego sposobu bycia, jest jedną z najbardziej charakterystycznych postaci w polskim showbiznesie, nie da się go scharakteryzować jednym słowem, opisać w kilku krótkich zdaniach. Zapraszamy do poznania jednej z najbarwniejszych postaci naszej sceny muzycznej, którego można obecnie zobaczyć na koncertach promujących ostatni album artysty pod tytułem Klauzula Sumienia.

Młodzieńcze lata

Maciej Maleńczuk urodzony 14 sierpnia 1961 roku w Wojcieszowie (województwo dolnośląskie), od dzieciństwa napotykał na swojej drodze wyzwania. Wychowany przez ulicę, jest idealnym przykładem na to, że good boy gone bad. Podczas nauki w podstawówce kilkukrotnie zmieniał szkołę. Miał problem z nauką i zachowaniem, co skutkowało powtarzaniem klasy szóstej. Następnie trafił do zawodówki, gdzie uczył się fachu ślusarza, niestety nie było mu dane ukończenie tej szkoły i wylądował w liceum zawodowym o specjalności obróbka skrawaniem. Tej szkoły również nie ukończył. Parę miesięcy po porzuceniu edukacji Maleńczuk trafił do więzienia za odmówienie służby wojskowej, gdzie spędził kolejne niecałe dwa lata. Pobyt Maleńczuka w więzieniu można uznać za szczęście w nieszczęściu, bo dzięki temu zbliżył się do muzyki. Podczas odsiadki zaczął śpiewać bluesa i odkrył swoje wokalne zdolności, co w przyszłości zaowocuje karierą.

Początki kariery & Püdelsi

Maciej Maleńczuk po wyjściu z zakładzie karnego nie mógł znaleźć sobie miejsca. Podejmował się różnych prac, niestety nigdzie nie został na dłużej. Postanowił zostać ulicznym grajkiem i tak zaczął grać m.in. na ulicach Krakowa oraz Warszawy. Ta przygoda trwała 8 lat. Następnie Maleńczuk został zaproszony przez Andrzeja „Pudla” Bieniasza do współpracy z zespołem Püdelsi, w którym pełnił rolę lidera oraz wokalisty. Działali z przerwami w latach 1986-2005, nagrali razem pięć albumów: Bella Pupa (1988), Viribus Unitis (1996), Narodziny Zbigniewa: Püdelsi grają Düpą (1997), Psychopop (1999) oraz Wolność słowa (2003).

Homo twist

W 1993r. Maciej Maleńczuk założył zespół Homo Twist, który był połączeniem alternatywnej odmiany rocka z poezją. Zespół występował pierwotnie w składzie: Maciej Maleńczuk (wokal, frontliner), Leszek Kowal (gitara basowa) i Grzegorz Schneider (perkusja). 

W kolejnych latach działalności formacji skład zmieniał się sukcesywnie. Do członków zespołu na przestrzeni lat należeli również: Franz Dreadhunter (gitara basowa) i Artur Hajdasz (instrumenty perkusyjne),  Tomasz Pukacki (bas), Tomek Dominik (perkusja), Kuba Rutkowski (perkusja elektroniczna), Piotr Lewicki (instrumenty klawiszowe) oraz Olaf Deriglasoff.

Homo twist był kilkukrotnym laureatem nagrody Fryderyki. Statuetki zdobył w latach 1996 (w kategoriach: Zespół roku, Album roku rock oraz Album roku – muzyka alternatywna) i 2009 w kategorii Album roku rock.
Zespół wydał sześć albumów: Cały ten seks (1994), Homo twist (1996), Moniti Revan (1997), Life After Death (2002), Demonologic (2005) oraz ostatni Matematyk, wydany w 2008 roku. Wspólna przygoda członków zespołu skończyła się w 2009 roku, gdy grupa oficjalnie zawiesiła swoją działalność.
Kariera solowa oraz inne projekty
Maleńczuk oprócz współpracy z innymi muzykami i grania w zespołach, równocześnie rozwijał swoją solową karierę. Jego pierwszy solowy album pt. „Historia obyczaju”, wydany w 1989 roku zapoczątkował jego kolekcję solowych albumów, których listę prezentujemy poniżej:

• Historia obyczaju (1989)
• Pod papugami (1989)
• Piosenki z ulicy (1991)
• Pan Maleńczuk (1998)
• Ande La More (2002)
• Proste historie (2005)
• Cantigas de Santa Maria (2006)
• Psychodancing (2008)
• Psychodancing 2 (2009)
• Wysocki Maleńczuka (2011)
• Psychocountry (2012)
• Tęczowa swasta (2014)
• Jazz for Idiots (2016)
• Maleńczuk gra Młynarskiego (2017)
• The Ant (2018)
• Klauzula sumienia (2020)

Artysta jest również autorem książek, w których porusza tematy zarówno prywatne jak i publiczne. W swojej książce pt. „Ćpałem, chlałem i przetrwałem”, która jest osobistym wywiadem muzyka z Barbarą Burdzy, opowiada o swoich narkotykowych przygodach bez ogródek. W bezpardonowy sposób opisuje swoje nałogi oraz drogę, którą z nimi odbył na przestrzeni lat. Natomiast kolejną częścią wywiadu jest kolejna książka artysty pt. Chamstwo w państwie, w której soczyste prywatne opowieści mieszają się z obiektywnym spojrzeniem na sytuację polityczną w Polsce oczami Maleńczuka.
Maciej Maleńczuk jako osoba wszechstronnie uzdolniona, został doceniony jako juror w programie Idol w 2004 roku, gdzie zasiadał w jury razem z Jackiem Cyganem oraz Elżbietą Zapendowską.
Od 2010 roku jest związany z cyklem imprez muzycznych pod nazwą „Męskie granie”, gdzie występują największe gwiazdy polskiej muzyki tj. Krzysztof Zalewski czy O.S.T.R.