Polscy piosenkarze – poznaj gwiazdy polskiej estrady

Jest wielu wokalistów w naszym kraju, którzy zasługują na miano gwiazdy estrady. Można by napisać cały cykl artykułów i, nawet jeśli codziennie opisani byli by tylko najwybitniejsi polscy piosenkarze, pracy starczyłoby na długie miesiące.

Spis treści

Najpopularniejsi polscy piosenkarze

Jak mierzyć popularność artysty? Czy ważniejszy jest jeden przebojowy utwór, który znamy niemal wszyscy i, który gości w naszych domach już od wielu lat, czy całokształt twórczości? A może istotniejsza jest ilość koncertów i publika, jaką występy są w stanie przyciągnąć? W poniższym tekście pojawią się polscy piosenkarze, których sława trwa już od wielu lat.

Kup bilety na najciekawsze koncerty polskich wokalistów!

Jan Kiepura

Jan Kiepura jest jednym z najbardziej znanych polskich piosenkarzy. O randze jego popularności może świadczyć fakt, że jego biografię przetłumaczono na 17 języków. Kiepura był chyba najsłynniejszym polskim tenorem, najpopularniejszą gwiazdą scen operowych i operetkowych w dwudziestoleciu międzywojennym, a od lat trzydziestych – także aktorem.

Jan Kiepura urodził się w roku 1902 w Sosnowcu. Karierę muzyczną rozpoczął w roku 1924, kiedy to dał swój pierwszy występ w sali kina „Sfinks” w swoim rodzinnym mieście. Niedługo potem otrzymał angaż do chóru Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie wystąpił śpiewając partię Górala z „Halki” Stanisława Moniuszki. Co ciekawe, rolę tę szybko utracił, ponieważ chcąc pokazać swoje umiejętności, przedłużał swoje nuty ponad miarę, ignorując dyrygenta. W roku 1929 zadebiutował w włoskiej „La Scali”, a w 1938 w nowojorskiej „Metropolitan Opera”. Wspólnie z małżonką – Martą Eggerth – występował w musicalu „Wesoła wdówka” na Broadwayu, co przyniosło im ogromną popularność i światową sławę. Jan Kiepura zagrał w kilkudziesięciu produkcjach filmowych, między innymi: „Dla Ciebie śpiewam”, „Czar cyganerii”, „Valse Brilliante”, „Księżniczka czardasza i niemal w każdym z nich śpiewał piosenki w języku polskim. Występował na najważniejszych światowych scenach – między innymi w Wiedniu, Mediolanie, Berlinie, Paryżu, Buenos Aires, Brukseli, Budapeszcie, Pradze, Hawanie, Rio de Janeiro, Sao Paulo i oczywiście w ukochanej ojczyźnie.

Jan Kiepura był jednym z pierwszych artystów operowych, którzy wchodzili w dialog z publiką. Nigdy też nie odmawiał, gdy proszono go o to, by śpiewał, a robił to niemal na zawołanie – bez znaczenia, czy znajdował się wówczas na ulicy, na balkonie czy… dachu taksówki.

Mieczysław Fogg

Mieczysław Fogg, a tak właściwie Mieczysław Fogiel, urodził się 30 maja 1901 roku w Warszawie. Był polskim śpiewakiem i artystą estradowym. Jego popularność rozpoczęła się na długo przed II Wojną Światową i trwała aż do lat 80-tych XX wieku. Fogg miał liryczny głos barytonowy i w stylu można go porównać do francuskiego Tino Rossiego. Na scenie prezentował się zawsze na poważnie, choć emocjonalnie podczas śpiewania.

Nie ma chyba Polaka, który by nie znał największego przeboju Fogga, czyli utworu „Ta ostatnia niedziela”. W ciągu swojej 60-letniej kariery dał ponad 16 tysięcy koncertów we wszystkich krajach Europy oraz Brazylii, Izraelu, Cejlonie, Nowej Zelandii, Australii, Kanadzie i USA.

Marek Grechuta

Marek Michał Grechuta urodził się 10 grudnia 1945 roku w Zamościu. Jeżeli by mierzyć wielkość lub popularność artysty poprzez ilość języków, na które została przetłumaczona jego biografia – Marek Grechuta zdecydowanie pokonałby nawet Jana Kiepurę – jest to bowiem liczba – 63. Grechuta był piosenkarzem, autorem tekstów i kompozytorem. Uznaje się go za najwybitniejszego wykonawcę polskiej poezji śpiewanej.

Jego debiut sceniczny miał miejsce w Krakowie, w roku 1967, na Studenckim Festiwalu Piosenki. Zajął wówczas drugie miejsce wśród wokalistów. Nagrodę zdobył również na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Zasilił zespół Anawa, z którym nagrał dwie płyty, w tym „Marek Grechuta & Anawa” z roku 1970, na którym to albumie znajdują się przeboje: „Będziesz moją panią” i „Nie dokazuj”. Był ponad 10 lat związany z Piwnicą pod Baranami. W 2001 roku nagrodzono go Złotym Fryderykiem za całokształt twórczości artystycznej.

Czesław Niemen

Czesław Niemen, właściwie Czesław Juliusz Niemen-Wydrzycki – polski kompozytor, multiinstrumentalista, piosenkarz i wokalista rockowy, autor tekstów piosenek. Niemen uważany jest za jednego z najwybitniejszych polskich artystów.

Urodził się 16 lutego 1939 roku w Starych Wasiliszkach koło Grodna, na terenie dzisiejszej Białorusi. Swoją karierę muzyczną rozpoczął już jako dziecko – śpiewał w kościelnym i szkolnym chórze. Gdy ukończył czternaście lat, zaczął brać lekcje gry na fortepianie. Grał również na bajanie – rosyjskiej wersji akordeonu. Po licznych przeprowadzkach trafił do Gdańska, gdzie po raz kolejny zaczął uczęszczać do szkoły muzycznej, jednocześnie występując w klubach studenckich i teatrach akademickich. Artysta stał się popularny dzięki współpracy z grupami Czerwono-Czarni oraz Niebiesko-Czarni.

Niemen wydał około 20 płyt, a dwie z nich – „Dziwny jest ten świat” i „Enigmatic” – zyskały statusy płyt złotych. Odznaczano go nie tylko za osiągnięcia muzyczne – między innymi został uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi. Był wielokrotnie wybierany najlepszym polskim wokalistą w ankietach przeprowadzanych przez czasopisma „Jazz” i „Non Stop”.

W 2019 roku amerykański zespół heavymetalowy Metallica wykonał na Stadionie Narodowym w Warszawie utwór Niemena „Sen o Warszawie”.

Ryszard „Rysiek” Riedel

Ryszard Henryk Riedel – frontman blues-rockowego zespołu Dżem. Często uważany za jednego z najpopularniejszych śląskich wokalistów, tuż obok Czesława Niemena.

Ryszard Riedel urodził się 7 września 1956 roku w Chorzowie. Edukację zakończył po 7 klasie szkoły podstawowej. Był wokalistą samoukiem i nigdy nie uczęszczał na kurs śpiewu. Na początku swojej kariery został poproszony o dołączenie do zespołu Kombi, ale odrzucił ofertę. W grudniu 1973 roku w wieku 17 lat dołączył do Dżemu.

Jego teksty zawierały wiele utworów autobiograficznych, ponieważ wykorzystał swoje życie jako inspirację dla wielu, jeśli nie wszystkich swoich piosenek. Rysiek, jak go nazywano, uznawany jest za jednego z najlepszych wokalistów w historii polskiej muzyki. Magazyn Rolling Stone opisał go jako „ostatniego hipisa naszych czasów”.

Kazimierz „Kazik” Staszewski

Kazimierz Piotr Staszewski, znany przede wszystkim jako Kazik, urodził się 12 marca 1963 roku w Warszawie. Jest synem poety Stanisława Staszewskiego. W 1979 założył punkową kapelę „Poland”, zaś największą popularność przyniosła mu współpraca z zespołem Kult, który założył w roku 1982. Kazik pisze i wykonuje piosenki. W 1991 roku wydał płytę solową – Spalam się.

Staszewski jest laureatem wielu nagród, lecz osobiście ich nie odbiera, a na galach ich wręczania nie lubi się pojawiać. Najnowsza płyta Kultu ukazała w 2021 roku.

Krzysztof Krawczyk

Urodzony 8 września 1946 w Katowicach Krzysztof Krawczyk był wokalistą, gitarzystą i kompozytorem. W latach 1963–1973 i 1976 był wokalistą zespołu „Trubadurzy”, a od 1973 artystą solowym. Jest absolutnym rekordzistą jeżeli chodzi o ilość wydanych płyt na rynku polskim – jego wykonania znajdują się na aż 129 albumach, skąd wziął się jego przydomek: „stachanowiec na rynku muzycznym”.

Krzysztof Krawczyk obdarzony był barytonowym głosem, a jego twórczość muzyczna charakteryzowała się łączeniem różnych gatunków muzycznych, takich jak rock and roll, country czy rhythm & blues. Jego album „To co w życiu ważne” (wydany w 2004 roku) zajął pierwsze miejsce na polskich listach przebojów.

Maciej Maleńczuk

Mirosław Maciej Maleńczuk urodził się 14 sierpnia 1961 w Wojcieszowie w województwie dolnośląskim. Maleńczuk to polski wokalista, gitarzysta, poeta, były lider zespołów: Püdelsi i Homo Twist. Jako młody mężczyzna zaczął grać na gitarze i komponować piosenki, z początku utrzymane w estetyce bluesowej. Występował jako muzyk uliczny. Przez osiem lat spotkać go było można między innymi w Warszawie i Krakowie, do dziś można spotkać się z określeniem Maleńczuka jako „barda Krakowa”. Uważany jest za jednego z najbardziej kontrowersyjnych i awangardowych polskich muzyków.

Zygmunt „Muniek” Staszczyk

Zygmunt „Muniek” Staszczyk urodził się 5 listopada 1963 roku w Częstochowie. W 1982 roku założył zespół T.Love, którego jest wokalistą, liderem, a na początku był również basistą. Współprodukował także album I Hate Rock’n’Roll z 2006 roku. Na swoim koncie ma współpracę z wieloma polskimi artystami i zespołami, takimi jak Maanam, Kasia Nosowska, Pidżama Porno, Habakuk. Współpracują z nim także polscy piosenkarze reggae, a w 1995 roku założył zespół: Szwagierkolaska. Latem roku 2020 oficjalnie potwierdzono, że zespół T.Love zostaje reaktywowany i towarzyszyć będziemy temu jubileuszowa trasa koncertowa i wydanie nowego albumu z okazji 40-lecia formacji, która przypada w tym roku.

Site Footer